این پژوهش به مطالعه رابطه¬ی شاخص توسعه انسانی و زیرشاخص¬های تشکیل¬دهنده آن با عملکرد مالی و سرمایه فکری شرکت¬ها می¬پردازد. دوره زمانی مورد مطالعه سال¬های 1380 تا 1388 و نمونه آماری شامل 111 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، انتخاب شده به روش نمونه¬گیری تصادفی ساده می¬باشد. در این تحقیق برای اندازه¬گیری عملکرد از معیارهای سنتی ارزیابی عملکرد شامل نرخ بازده دارایی¬ها به ارزش دفتری و بازار و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری و بازار و برای اندازه¬گیری سرمایه فکری از روش پالیک استفاده می¬شود. اطلاعات مربوط به شاخص¬های توسعه انسانی نیز از گزارش¬های سالانه منتشر شده توسط برنامه توسعه ملل متحد جمع¬آوری می-گردد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات به روش آماری رگرسیون سری زمانی و با استفاده از نرم¬افزار r، حاکی از آن است که بین شاخص توسعه انسانی و شاخص¬های جزئی آن و اغلب شاخص-های سنتی عملکرد مالی (نرخ بازده دارایی¬ها به ارزش بازار و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به ارزش دفتری و بازار) رابطه معناداری وجود دارد و بیش¬ترین تأثیر را شاخص امید به زندگی، سپس شاخص دسترسی به آموزش و در آخر شاخص تولید ناخالص داخلی سرانه بر عملکرد مالی شرکت¬ها دارد. همچنین این پژوهش به این نتیجه می¬رسد که ارتباط معنادار و مستقیمی بین شاخص توسعه انسانی و سرمایه فکری شرکت¬ها وجود دارد و تأثیر شاخص توسعه انسانی بر عملکرد مالی شرکت¬ها بیش از تأثیر سرمایه فکری بر عملکرد آن¬ها است.