در تحقیق حاضر، میزان بیش نمایی دارایی خالص عملیاتی، عنوان یک محدودیت برای اعمال مدیریت سود از طریق اقلام تعهدی اختیاری موردنظر قرار گرفته است و احتمال جایگزینی سایر مکانیسم های موردنظر برای جلوگیری از سود غیرمنتظره منفی بررسی شده است. نمونه آماری تحقیق، شامل 111 شرکت پذیرفته شده در بورس می باشد که داده های آنها برای یک دوره 5 ساله (1386 تا 1390) گردآوری و تجزیه و تحلیل شد. در مجموع، یافته ها نشان می دهند که انباشته شدن اقلام تعهدی اختیاری در ترازنامه، بطور بالقوه بر رفتارهای مدیران در حوزه پیش بینی سود هر سهم و مدیریت واقعی سود تاثیرگذار هستند. بر این اساس، نتایج حاصله حاکی از آن است که انباشته شدن اقلام تعهدی در ترازنامه احتمال هدایت سود پیش بینی شده توسط مدیر را به سمت پایین، افزایش می دهد. همچنین، وجود اقلام تعهدی انباشته در ترازنامه احتمال مدیریت واقعی سود مبتنی بر بهای تمام شده محصول را بیشتر می کند. در خصوص مدیریت واقعی سود مبتنی بر هزینه های اختیاری، نتایج معناداری بدست نیامد.