با عنایت به اهمیت توجه به خداوندمتعال در همه احوال واینکه زمام تمامی کارهای خیر عالم به دست اوست ضرورت دارد که مومن در انجام کارهای خیر از خداوند متعال استمداد ورزد ،وبه او توجه نماید بدیهی است برای اینکه مومن مشمول عنایت حق گرددبایدبه عوامل ایجابی وسلبی توجه کند که این عوامل به او کمک می کندکه درصددجلب توفیق الهی بر آید. از مصادیق توفیق که بدنبال عوامل جلب و سلب آن می باشیم می توان به ایمان و اطاعت و بندگی خدا و یقین وتوفیق رضای الهی ، توفیق توکل وصبر در همه امور و اقف بودن به مراتب آن و توفیق نماز گذرادن وواقامه آن وتوفیق داشتن بر دعا وتقوای الهی و ترک محرمات و رسیدن به فیض توبه واستغفار واحسان ونیکو کاری وداشتن نیت خوب وملازم شدن با همنشین خوب ،اخلاص داشتن، وکسب روزی حلال وشرح صدر ونیکی بوالدین و... می باشد. و همچنین عواملی که موجب سلب توفیق می شود عبارتند از : ارتکاب گناهان،جهل و نادانی، غفلت از خدا ، دروغ ،حسد،تکبر،شرب خمر واثرات دنیوی واخروی آن مجالست وهمنشینی با هوا پرستان وپیروی راهشان ،نداشتن توفیق توبه ،ظلم، اخلاق بد ،نا امیدی از رحمت خدا کفران نعمت پیروی از وسوسه های شیطانی ،حرام خوری،حب دنیا ،اطاعت نکردن از ولایت وسرپرست دینی محروم ماندن از انس با قرآن ،ویکسری از عو امل بیرونی و درونی ، عوامل فردی و اجتمایی ، ....از خود بر جا می گذارد. در این پژوهش سعی شده است تا با بر رسی آیات وروایات وبرخی از کتابها در این زمینه مصداق های عملی برای شناخت هر چه بهتر وبیشتر توفیق وراههایی که بتوان در مسیر آن قرار گرفت آشنا شد وهمچنین باشناخت عوامل سلبی آنچه که موجبات سلب توفیق را منجر مشود کناره گرفت.