یافته های (دانسته های اطلاعات) ما از دوره نوسنگی دشت ارسنجان بسیار اندک است. بررسی هایی که تاکنون در این منطقه با حوزه توسط آقایان ایکیدا واندنبرگ و سامنر انجام شده ببنظرمی رسدروشمند نبوده و اهداف خاصی را به دنبال نداشته است، تنها در دوره پارینه سنگی ،انسان شناسی موردتوجه قرارگرفته که توسط پژوهشکده باستان شناسی ایران و دانشگاه تسوکوبای ژاپن پژوهش هایی در حال انجام است. با توجه به عدم بررسی روشمند محوطه ای در این منطقه اساس این پژوهش بر این مهم قرار گرفت. تپه ی جعفرآباد که در انتهای جنوب شرقی سلسله کوه های زاگرس واقع شده است. مورد بررسی مقدماتی واقع گردید و ثبت آثار توسط میراث فارس در سال 1385 انجام شده که بیانگر اهمیت این محوطه از دوره نوسنگی تا صدر اسلام است. مطالعه آثار گردآوری شده نشان می دهد که این حوزه در دوره پیش از تاریخ دارای جایگاه فرهنگی خاصی درسرزمین فارس داشته است و ارتباط بسیار نزدیکی با محوطه های همزمان در دشت مرودشت برقرار کرده است و نقش گذرگاه ارتباطی در حوزه های فرهنگی فلات مرکزی و جنوب غربی ایران مخصوصاً دشت شوشان ایفا نموده است. بنابراین برای هرچه بهتر شناخت اهمیت تپه هایی جعفرآباد منوط به انجام گمانه زنی، لایه نگاری و کاوش های باستان شناسی آینده است که و مطالعه روابط فرهنگی و تأثیر و تأثر این منطقه با دیگر نقاط با انجام بررسی های هدفمند و منظم میسر خواهد شد.

زمینه و هدف: تماس طولانی مدت با گازهای استنشاقی بیهوشی به عنوان یک خطر جدی برای سلامتی پرسنل اتاق عمل محسوب می گردد. این مطالعه با هدف مقایسه سطح آنزیمهای کبدی پرسنل اتاق عمل باافراد شاغل در خارج از اتاق عمل انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه از نوع مقطعی-تحلیلی می باشد،51 نفر از پرسنل شاغل در مجموعه اتاق عملهای جنرال و جراحی قلب بیمارستان بعثت نیروی هوایی وارد طرح شدند و اطلاعات دموگرافیک و سوابق کاری در پرسشنامه جمع آوری شد. سپس تستهای کبدی این افراد مورد سنجش قرار گرفت و در موارد با مقادیر آنزیمی بالاتر از حد نرمال، به منظور رد هپاتیت c و b تست های hcv-ab ,hbs-ag ,hbs-abو برای رد احتمال کبد چرب، سونوگرافی کبدی انجام گرفت. اطلاعات مربوط به تستهای کبدی45 نفر پرسنل اتاق عمل و45 نفر افراد شاغل در خارج از اتاق عمل (بر اساس معیارهای ورود و خروج) با آزمون آماری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: مشخصات دموگرافیک و مدت اشتغال در دو گروه همسان بود، میانگین آنزیمهای کبدی در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت p>0.05 ضمنا میزان آنزیمهای کبدی با افزایش سن پرسنل اتاق عمل(بالای 40 سال)و سابقه کاری بالا (بیش از 15 سال) افزایش معنی داری نشان داد. همچنین میزان آنزیمهای کبدی با سمت افراد و مدت زمان حضور روزانه در اتاق عمل ارتباط معنی داری ندارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد احتمالا ایزوفلوران تاثیر هپاتوتوکسیک ناچیزی داشته ویا تهویه مناسب اتاق عمل مانع تاثیر آن بر آنزیمهای کبدی پرسنل اتاق عمل بیمارستان بعثت گردیده است.