عملکرد مدیریتی و اطلاعاتی از دید ذینفعان بسیار حائز اهمیت می باشد از طرفی دیگر محافطه کاری نیز یکی از مفاهیم کیفی در گزارشگری مالی می باشد ممکن است این وی‍ژگی کیفی از سوی مدیر تغییر کند. بر همین اساس در این پژوهش به تاثیر عملکرد مدیریتی و اطلاعاتی بر محافظه کاری شرطی و غیر شرطی طی سالهای 1387 الی 1392 در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در قالب چهار فرضیه پرداختیم. با استفاده از روش حذف سیستماتیک تعداد 102 شرکت به عنوان نمونه نهایی تحقیق انتخاب و طی سال های 1387 الی 1392 با استفاده از نرم افزار های سازمان بورس اوراق بهادار و گزارشات مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اقدام به جمع آوری داده های پژوهش گردید. روش تحقیق و تجزیه و تحلیل های آماری صورت گرفته بدین گونه است که آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف برای نرمال بودن داده ها، ضریب همبستگی پیرسون برای همبستگی داده ها و در نهایت از روش رگرسیون پارامتریک برای آزمون فرضیات استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که عملکرد مدیریتی تاثیر منفی و معناداری با محافظه کاری شرطی و تاثیر مثبت و معناداری با محافظه کاری غیر شرطی دارد، بدین معنی که هرچه عملکرد و کارایی مدیریت یک شرکت در وضعیت بهتری قرار گیرد می توان محافظه کاری شرطی کمتری را در گزارشگری مالی آنها مشاهده نمود و همچنین هرچه عملکرد مدیریت در سطح مناسبتری قرار گیرد محافظه کاری بیشتری در گزارشات مالی (به طور مشخص در ترازنامه) شرکت لحاظ می گردد. نتایج حاصل شده از آزمون فرضیات سه و چهار مبین این است که شرکت هایی که خطای پیش بینی سود بالاتری دارند از محافظه کاری شرطی کمتری استفاده می نمایند. در ادامه نتایج نشان دهنده این بود که معیار تغییر پذیری بازده بر محافظه کاری شرطی و نیز هر دو عامل عملکرد اطلاعاتی(خطای پیش بینی سود و تغییر پذیری بازده) بر محافظه کاری غیر شرطی تاثیر معناداری ندارند.