هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی اختلال های خوردن و سبک های فرزند پروری در کودکان دارای اضطراب و کودکان عادی است. در این پژوهش یک گروه نمونه به حجم 59 نفر دانش آموز عادی و یک گروه نمونه دیگر به حجم 62 نفر دانش آموز دارای علائم اضطرابی، از دانش آموزان دختر پایه ی اول تا سوم ابتدایی از طریق نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. طرح تحقیق از نوع علّی-مقایسه ای است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه دانش آموزان عادی و اضطرابی از لحاظ میزان اختلال خوردن تفاوت معنا داری وجود دارد. همچنین در دو سبک منطقی و سهل گیر تفاوت معنا داری بین دو گروه دانش آموزان عادی و اضطرابی دیده نمی شود اما در سبک مستبد بین دو گروه تفاوت کاملا معنا دار دیده می شود. به علاوه نتایج نشان داد که بین نمرات اختلال خوردن با سبک های فرزند پروری در هیچ یک از دو گروه ارتباط معنا داری وجود ندارد و مقادیر ضرایب همبستگی نیز بسیار ضعیف است. در این پژوهش ارتباط معنا داری بین نمرات اضطراب و سبک های فرزند پروری مشاهده نشد و مقادیر ضرایب همبستگی نیز بسیار ضعیف بود.