پژوهش توصیفی و کاربردی حاضر با بهره¬گیری از روش آمیخته (کمی و کیفی) برای شناخت شکاف پاسخگویی بیرونی آموزش عالی از دیدگاه جامعه علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و بازارکار در سطح شهر اهواز انجام شده است. در بخش کمی، 176 نفر از اعضای هیأت علمی دانشکده¬های مهندسی، علوم و کشاورزی به روش نمونه¬گیری تصافی طبقه¬ای انتخاب شدند. در بخش کیفی، 21 نفر از مدیران و کارشناسان ارشد از 9 سازمان و بنگاه¬ اقتصادی بزرگ خصوصی و دولتی به صورت نمونه¬گیری هدفمند برای مصاحبه انتخاب شدند. در بخش کمی، پرسشنامه مظفری (1391) (شامل47 گویه با طیف درجه¬بندی لیکرت) مورد استفاده قرار گرفت. روایی صوری پرسشنامه توسط تعدادی از اعضای هیأت علمی و صاحبنظران دانشگاه تأیید شد. پایایی این پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 96/0 بدست آمد. بعد از تجزیه و تحلیل نتایج، برای اطمینان از اعتبار نتایج پرسشنامه، تصمیم گرفته شد با 10 نفر از استادان و مدیران با تجربه دانشگاهی که عضو هیأت علمی نیز هستند و در این حوزه تجربیاتی دارند، یک مصاحبه نیمه ¬ساختمند تأییدی و تکمیلی انجام شود. یافته¬های مصاحبه تکمیلی نیز، مصاحبه¬های قبلی و یافته¬های کمی قبلی را تأیید کرد. یافته¬های تحقیق بیانگر آن است که از دیدگاه مشارکت¬کنندگان، دانشگاه شهید چمران اهواز نتوانسته به خوبی با ذینفعان ارتباط برقرار نموده و اختلاف معناداری بین وضعیت آرمانی و وضعیت موجود پاسخگویی بیرونی وجود دارد. در مجموع پاسخگویی این دانشگاه به ذینفعان بیرونی، ضعیف ارزیابی می¬شود.