اگر چه نظام¬ ها ی آموزش عالی از اوان شکل¬گیری جنبه¬ ها یی از جهانی شدن را با خود داشته اند اما این مفهوم در عصر حاضر ابعاد گسترده¬تری پیدا کرده به گونه ای که بسیاری از صاحب نظران بازنمود پدیده جهانی شدن در آموزش عالی را بین المللی شدن دانشگاه ها توصیف کرده اند (جاودانی،1388) برخی جهانی شدن و بین المللی شدن را مفاهیمی یکسان دانسته اند در حالی که نایت (1997) اعتقاد دارد جهانی شدن مفهومی ایدوئولوژیک است و به تاثیر تکنولوژی ها ی ارتباطی جدید بر اقتصاد، فرهنگ و سیاست اشاره دارد درحالی که بین¬المللی شدن یک راهبرد انتخابی است که دولت¬ ها برای مواجهه و بهره¬برداری مناسب از فرایند ها ی جهانی شدن بکار می¬گیرند. یکی از روش ها یی که کشور ها ی در حال توسعه می توانند برای بهبود کیفیت دانشگاه ها به کار ببرند، برقراری ارتباطات بین المللی است (آراسته،1385 ) و از مهمترین راه ها ی برقراری ارتباطات بین المللی تقویت سیاست پذیرش دانشجویان خارجی است. طی قرون متمادی، دانشجویان و حتی اساتید جهت توسعه یادگیری و افق ها ی فرهنگی خود به سایر کشور ها سفر کرده اند، به همین دلیل برنامه ها ی تبادل دانشجو و اساتید از محور ها و مصادیق عمده بین المللی شدن آموزش عالی محسوب می گردد (عارفی،) 1384 نیکلسکو و همکاران (2009) برجسته ترین شاخص بین المللی شدن آموزش عالی را جابجایی دانشجویان بیان کرده اند. در بیانات رهبران انقلاب اسلامی و در سند چشم انداز به صورت مستقیم به الگو بودن در جهان اسلام تاکید شده و از عناصر تعیین کننده موفقیت در این زمینه، بهره ¬مندی از آموزش عالی قدرتمند است و برای این منظور باید به سمت تربیت دانشجویان خارجی مخصوصاً از کشور ها ی منطقه حرکت کرد. مسئولان سیاسی و دیپلماتیک کشور باید تلاش نمایند تا مردمان سایر کشور ها را برای تحصیل در دانشگاه ها ی کشور ترغیب نمایند به عنوان مثال کشور ها ی همجوار مانند افغانستان، تاجیکستان و عراق وجهه اشتراک فرهنگی و عقیدتی زیادی با کشور ما دارند و همچنین در بحث آموزش عالی دارای بنیه قوی نمی باشند که ما می¬توانیم از این فرصت استفاده کرده و دانشجویان مستعد آن ها را برای تحصیل به کشور خود ترغیب کنیم همچنین مسئولان فرهنگی کشور باید توجه داشته باشند که زبان انگلیسی به عنوان اصلی¬ترین زبان علمی دنیا مطرح است و تسلط بر این زبان، یکی از عوامل موفقیت در زمینه ها ی علمی است اما استفاده از زبان انگلیسی به معنای کنار گذاشتن زبان ملی نمی¬باشد بلکه ما باید ضمن توجه به زبان ملی، زبان انگلیسی را هم در دانشگاه ها گسترش داده تا بتوانیم تولیدات علمی خود را به تمام دنیا صادر کنیم.