مهارتهای ارتباطی، توانایی اختصاصی به شمار می آیند که برای حل مساله و برقراری ارتباط عاطفی موثر لازم است. البته لزوم داشتن این مهارتها بیشتر به جنبه های نگرشی و رفتاری افراد در زندگی بستگی دارد. بنابراین با توجه به اهمیت این مهارتها در تمامی جهات زندگی، به خصوص در رشد و تعالی انسان ، در این پژوهش فرض بر این شد که درمان شناختی- انسان گرایانه که به رشد و تعالی انسان توجه دارد و به وسیله آموزش مهارتهایی مراجع را توانمند می کند، می تواند اثربخشی معناداری بر افزایش مهارتهای ارتباطی، حل مساله و سبک زندگی داشته باشد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود که با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، از کلیه زنان متاهل که به منظور حل مشکلات زناشویی به یکی از مراکز مشاوره شهر مشهد مراجعه کرده بودند،22 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه سبک زندگی، حل مساله خانواده و کارکردهای روان شناختی خانواده ایرانی، مقیاس ارتباط بود. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد، آنگاه گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت گروه درمانی شناختی- انسان گرایانه قرار گرفتند. پس از پایان جلسات، مجددا از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. به منظور مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون از آزمونهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس استفاده شد و در پایان نتایج حاکی از این بود که گروه درمانی شناختی- انسانگرایانه به بهبود مهارتهای ارتباطی، حل مساله و سبک زندگی زنان متاهل منجر شده است .