میکروارگانیسم ها موجودات بسیار ریزی هستند که متابولیت ها ی حاصل از آن ها رنگ ها، آنزیم ها و اسیدها است که موارد مصرف مختلفی دارد. سرعت رشد و تولید مثل بالایی دارند و نسبت به منابع طبیعی دیگر کمتر تحت تاثیرشرایط اقلیمی قرار می گیرند..با توجه به مشکلات زیست محیطی، آلودگی و پساب، وابسته بودن به منابع نفتی، تجدید ناپذیر و سازگار نبودن رنگ های مصنوعی با محیط زیست، بشر به فکر جایگزین نمودن این رنگ ها با منابع جدید افتاده است. در این پژوهش رنگ تولیدشده توسط تعدادی از میکروارگانیسم ها شامل باکتری سراشیا مارسسنس، باکتری انتروباکتر، مخمر ردوترولا و یک نمونه باکتری استخراج شده از خاک مناطق شمال ایران و سه باکتری موجود در هوا بررسی گردید. نتایج محیط کشت بهینه جهت رشد و تولید ماکزیمم رنگ برای هر میکروارگانیسم نشان داد که محیط کشت جامد حاوی پپتون کازئین، عصاره مخمر، لاکتوز و مولر هینتون آگار به عنوان بهترین محیط کشت جامد برای تولید رنگ باکتری انتروباکتر و سراشیا انتخاب گردید. همچنین محیط کشت مائی حاوی عصاره مخمر، گلوکز، نمک های سولفات با ph اولیه 5/5 به عنوان بهترین محیط جهت تولید رنگ مخمر ردوترولا ارزیابی شد. محیط کشت جامد حاوی نشاسته، پپتون کازئین، نوترینت آگار، نمک های فسفات و سولفات بهترین شرایط رشد و تولید رنگ را برای باکتری استخراج شده از خاک داشته است. محیط کشت جامد حاوی مولر هینتون آگار و نمک های پتاسیم دی هیدروژن فسفات و منیزیم سولفات بهترین شرایط رشد را برای باکتری های موجود در هوا فراهم کردند. منحنی رشد و تولید رنگ میکروارگانیسم ها در محیط های مائی نشان دهنده مراحل مختلف رشد است. سپس با استخراج رنگ تولیدی از محیط ها و خالص سازی آن، آزمایشات hplc و ftir به منظور شناسایی ساختار رنگ صورت گرفت. بر این اساس مشخص گردید که دو رنگ حاصله از باکتری های قرمز و نارنجی رنگ موجود در هوا ساختار مشابهی دارند و در حقیقت رنگ حاصل از باکتری نارنجی، ترکیبی از دو رنگ زرد و قرمز باکتری های هوا است. سایر رنگ های استخراج شده از منایع میکروبی در گروه های عاملی با یکدیگر متفاوت هستند. با محلول رنگ حاصله، رنگرزی منسوجات مختلف انجام شد. نتایج نشان داد که پارچه های نایلون، پشم و اکریلیک در شرایط رنگرزی اسیدی 3 : ph و بازیک 5 : ph بیشترین میزان جذب را داشته اند. همچنین معلوم شد که میزان جذب رنگ حاصله از باکتری سراشیا و محلول رنگ باکتری موجود در خاک توسط الیاف با افزایش ph، افزایش می یابد. جذب رنگ در ph بالاتر نشان دهنده کاتیونیک بودن ساختار رنگ است. در مقابل میزان رمق کشی با محلول های رنگ حاصله از میکروارگانیسم های انتروباکتر و باکتری قرمز رنگ موجود در هوا در ph های بالاتر کمتر است ثبات شستشویی بیشتر منسوج های رنگرزی شده با توجه به مقیاس خاکستری بالا بوده و ثبات نوری این منسوج ها با توجه به مقیاس آبی برابر 1 تا 5/1 است. نتایج حاصله با نتایج حاصله از رنگ های طبیعی همخوانی دارد. به منظور بررسی امکان افزایش ثبات شستشویی و نوری منسوج های رنگرزی شده، دندانه دادن با محلول فلز های مختلف بررسی گردید. نتایج حاصله نشان داد که ثبات نوری افزایش کمی داشته است در واقع لیگاند تشکیل شده پایداری بیشتری را دارد.

تنش سرما از عوامل محیطی محدود کننده ی کشت گندم در مناطق سردسیر و کوهستانی است. تنش سرما موجب تغییر در فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه می گردد. این تحقیق با هدف بررسی برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مرتبط با تحمل سرما و بررسی گذار از فاز رویشی به فاز زایشی و ارتباط آن با تحمل سرما در ارقام مختلف گندم نان انجام شد. این آزمایش در سال زراعی 92-1391 در مزرعه ی تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی و آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهان زراعی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا گردید. در بخش مزرعه ای، آزمایش نخست به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارمورد بررسی شامل 12 رقم گندم نان (نورستار، زرین، کویر، باز، سیوند، الوند، پیشگام، پیشتاز، اروم، شهریار، بهار و پارسی) بود. آزمایش دوم در بخش مزرعه ای، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این بخش 12 رقم گندم نان به عنوان فاکتور اول و زمان نمونه برداری به عنوان دومین فاکتور در سه سطح شامل: اواخر دی ماه، اواخر بهمن ماه و اواخر اسفند ماه مورد بررسی قرار گرفتند. در بخش آزمایشگاهی، این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل 12 رقم گندم نان و فاکتور دوم شامل تیمارهای دمایی (3+، 3-، 6-، 9-، و 12- درجه سانتی گراد) بودند و نمونه برداری در سه مرحله انجام گرفت (اواخر دی ماه، اواخر بهمن ماه و اواخر اسفند ماه). نتایج این پژوهش نشان داد که ارقام سیوند و پارسی به ترتیب با 517 و 510 گرم در متر مربع بیشترین و ارقام نورستار و بهار به ترتیب با 223 و 425 گرم در متر مربع کم ترین مقدار عملکرد دانه را به خود اختصاص داده بودند. ارقام زمستانه و بینا بین از نظر محتوای قندهای محلول، پایداری غشاء و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان طوقه و سبزینگی برگ نسبت به ارقام بهاره در جایگاه برتری قرار داشتند. بررسی شاخص دمای کشنده 50 درصد (lt50) در ارقام مورد مطالعه نشان داد که بیشترین مقاومت به سرما در مرحله اول آزمون انجماد (اواخر دی ماه) مشاهده شد. متوسط lt50 در مرحله اول آزمون برابر با 5/6- درجه سانتی گراد و در سری دوم (اواخر بهمن ماه) lt50 به طور معنی دارکاهش پیدا کرد و متوسط آن برابر با 6/4- درجه سانتی گراد شد. در مرحله سوم (اواخر زمستان) ارقام مقاومتی نسبت به تیمارهای دمایی نداشتند. در مرحله اول نمونه برداری، lt50 ارقام زمستانه و بینا بین 5/8- و ارقام بهاره 7/4- درجه سانتی گراد بود. در مرحله دوم، lt50 ارقام زمستانه و بینا بین 8/6- و برای ارقام بهاره 8/1- درجه سانتی گراد تعیین شد. میزان سبزینگی برگ و پروتئین های محلول و محتوای قند های محلول و سرعت فعالیت آنزیم کاتالاز طوقه ها ازجمله صفاتی بودند که بیشترین همبستگی را با تحمل سرما داشتند. به طور کلی ارقام زمستانه و بینا بین (نورستار، زرین، اروم و الوند) نسبت به سایر ارقام از نظر صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مرتبط با تحمل سرما در جایگاه برتری قرار داشتند. در این تحقیق، رقم نورستار با lt50برابر با 14- درجه سانتی گراد در مرحله اول و دوم نمونه گیری و رقم اروم با lt50 برابر با 5/11- درجه سانتی گراد در مرحله اول و lt50 برابر با 5/7- درجه سانتی گراد در مرحله دوم نمونه گیری به عنوان مقاوم ترین ارقام به تنش دماهای پایین شناخته شدند.