ارزش های خاص دوران کودکی ما را وامی دارد تا برخوردی دقیق تر در مقابله با تهدید های این دوران داشته باشیم. از مهمترین آنها سرگشتگی کودک معاصر در جامعه ای پرشتاب و خود محور است که توانایی تمرکز بر کودک و همگامی در شناخت و کشف دنیای درونیش را نداشته و به همین منظور مراکز بسیاری را چون بازداشتگاه هایی جذاب برایشان در نظر می گیرند تا بیش از نیمی از اوقات روزانه شان را در آنها سپری کنند ،ولی تا چه میزان این مراکز،ارزش های مبتنی بر خواسته ها و نیاز های خردسالان را در برنامه ریزی و طراحی رعایت کرده اندو باعث اعتلای روح و روان آنها خواهند بود.توجه به پرسش فوق ما را بر آن می دارد تا تلاشی دوباره در جهت طراحی و ساخت فضا هایی معمارانه ، مبتنی برخواسته ها ، نیازها وحساسیت های خاص خردسالان داشته باشیم. فضای کالبدی با میل ذاتی و طبیعت کودک سازگاری نداشته باشد بعیداست روح اوتشویق به یادگیری شود، پس بایدباطراحی محیطی مانوس باروحیات کودکان، فرصت های لازم برای کودکان که انگیزه خود جوش برای آموختن و رسیدن به انواع مهارت ها را دارا هستند به وجود آورد.هدف از این پژوهش شناخت و تبیین سیمای کودک وعوامل اثرگذاردرشکل گیری آن و نقش هنر و طراحی محیطی معمارانه در شکل بخشی هویت ، شخصیت و ساختار روانی وی می باشد.این مجموعه کوششی است در جهت طراحی کالبدی نوین برای فرایند آموزش و پرورش، با نزدیک کردن کودکان به طبیعت و ایجاد محیط جذاب و دلخواه آنان که در آن احساس امنیت کنند.