چکیده یکی از مشکلاتی که در طراحی مهاربندهای شورون وجود دارد، وجود نیروی نامتعادل است که اگر با آن مقابله نشود باعث زیان¬های غیر قابل جبرانی به سازه می¬شود. اگر بتوان با ایجاد المان¬هایی در سازه این نیرو را از بین برد یا با آن مقابله کرد می¬توان زیان سازه را به طور قابل ملاحظه¬ای کاهش داد. با استفاده از روش¬های افزایش ارتفاع تیر دهانه¬ی مهاربندی، استفاده¬ی همزمان از مهاربندهای 7 و 8، استفاده از ستون¬های همبند در دهانه¬ی مهاربندی، استفاده از مهاربندهای کمانش تاب و کاهش سطح مقطع مهاربند در طولی محدود می¬توان تاثیرات این نیروی نامتعادل را از بین برد. هدف بررسی و ارزیابی روش¬های مقابله با نیروی نامتعادل و انتخاب مناسب¬ ترین آن¬ها است. بدین منظور سه قاب 3، 5 و 7 طبقه با نرم افزار اپن¬ سیس مدل¬سازی شد و هریک از این روش¬ها به صورت جداگانه بر روی این سه قاب مدل¬سازی شده و آن¬ها تحت شتاب نگاشت¬های مختلف و تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیر¬خطی و همچنین استاتیکی غیر¬خطی قرار گرفتند و سختی، شکل پذیری، مقاومت و ضریب رفتار در حالت¬های مختلف بدست آورده شد. در این سازه¬ها روش¬هایی مثل استفاده از ستون همبند، و همچنین تیر قوی در دهانه ی مهاربندی باعث افزایش سختی و کاهش سطح مقطع مهاربند در طول محدود باعث اندکی کاهش در سختی سازه شد. از طرفی روش استفاده از مهاربندهای کمانش تاب و کاهش سطح مقطع مهاربند در طولی محدود باعث افزایش قابل ملاحظه¬ی ظرفیت شکل¬ پذیری در سازه شد. در محاسبه¬ی ضریب رفتار نیز مشاهده شد که روش مهاربندهای کمانش تاب و کاهش سطح مقطع مهاربند در طولی محدود باعث افزایش ضریب رفتار سازه می¬شود. نتایج نشان می¬دهد که در تمامی روش¬های استفاده شده اثرات نیروی نامتعادل به صورت چشمگیری کاهش پیدا کرده است و همچنین استفاده از روش کاهش مساحت قسمت محدودی از مهاربند، رفتار بسیار مناسبی را در زلزله¬های مختلف از خود نشان می-دهد و از نظر اقتصادی و اجرایی هم مزیت¬های غیر قابل انکاری نسبت به باقی روش¬های مورد مطالعه دارد.