یکی از اتصالات مهم در صنایع هوافضا، اتصال از طریق پیچ و مهره می باشد. این نوع اتصال بر خلاف اتصال دایم توسط جوش و لحیم و .... ، اتصال جداشدنی بوده و اعضای اتصال در آن به راحتی می توانند با باز نمودن پیچ و مهره از هم جدا شوند. این جدایش کمکی اساسی برای تعویض وتعمیر قطعات یا اعضای اتصال می کند. علاوه بر این با توجه به نتایج خستگی ،این نوع اتصالات دارای مقاومت خستگی مناسب می باشند؛ ولی وجود سوراخ در این نوع اتصالات که باعث تمرکز تنش و کرنش می شود تا حدودی عمر خستگی را کاهش می دهد. لذا جهت جبران کاهش عمر خستگی قطعات می توان در پیچ و مهره نیروی پیش بار ایجاد نمود که باعث فشرده شدن اعضای اتصال نسبت به هم و ایجاد تنش های فشاری حول سوراخ شده و در نتیجه اثر مثبت بر روی افزایش عمر قطعات اتصال خواهد داشت. یکی از موضوعاتی که هنوز ابعاد آن مشخص نیست اثر نیروی پیش بار در گسترش ترک خستگی می باشد. لذا هدف از این پایان¬نامه، آنالیز و بررسی اثر پیش بار بر خستگی از طریق روش های عددی و مقایسه ی نتایج به دست آمده با نتایج تجربی در ادبیات فن می باشد .