نام پژوهشگر: حسین پارسانهاد
حسین پارسانهاد محمدعلی حاجی ده آبادی
یکی از مباحث مهم در حوزه جرم شناسی، بررسی راه های پیشگیری از وقوع جرم می باشد. پیشگیری وضعی از جرم یکی از راه هایی است که در جهت نیل به این هدف می تواند موثر باشد. ماهیت اقدامات پیشگیرانه وضعی، عموماً با تأکید بر موقعیت های بزه، از طریق محدود ساختن امکان رویداد جنایی از راه ناممکن ساختن، دشوار کردن سعی در حذف یا کاستن احتمال وقوع جرم دارند. گاهی اوقات ممکن است نحوه اِعمال و چگونگی اتخاذ این اقدامات پیشگیرانه که سعی در حذف و کاهش موقعیت های بزه دارند، به گونه ای اجرا شود که خطرآفرین بوده و موجب آسیب و خسارت برای دیگران شود. نکته حائز اهمیت آن می باشد که نفس اتخاذ این گونه اقدامات پیشگیرانه به خودی خود منع قانونی ندارد، لکن چنانچه اِعمال این اقدامات در چارچوبی صورت گیرند که به وسیله قانون گذار منع شده باشد یا خارج از حدود متعارف باشند، در صورت حدوث خسارت و آسیب با توجه به قواعد تسبیب، مرتکب دارای مسئولیت کیفری می باشد. ضمانت اجرای این گونه اقدامات خطرناک در قالب تدابیر پیشگیرانه از طریق مجازات امکان دارد که موضوع جبران خسارت خواه پرداخت دیه و یا پرداخت غرامت می تواند راهی برای مجازات مرتکب و جبران خسارت مجنی علیه باشد. کلمات کلیدی: پیشگیری، پیشگیری وضعی، آسیب، غیرمتعارف، جبران خسارت