استفاده ی بهینه از مواد و مصالح در بتن، شناخت تأثیر مواد در ترکیب با یکدیگر و بالا بردن مدت زمان بهره برداری از محصول تولید شده برای صرفه جویی در انرژی و هزینه ها، بکارگیری فناوری های نوین در این صنعت را می طلبد. ایده ی ترکیب الیاف و نانوذرات برای بررسی تأثیر آن ها بر روی بتن، پی بردن به روند تغییرات ویژگی ها و دستیابی به نتایجی است که امکان استفاده از بتن برای کاربردهای خاص را فراهم نماید. در این پایان نامه تأثیر الیاف پلی پروپیلن و الیاف شیشه با طول های 12 میلیمتر و نسبت های 0، 0/15، 0/3، 0/45 و 0/6 درصد وزنی سیمان بر خواص مکانیکی بتن حاوی نانوسیلیس پودری با ابعاد 20 تا 30 نانومتر با نسبت های 1 و 2 درصد وزنی سیمان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 216 نمونه ی مکعبی و استوانه ای در قالب 18 نوع طرح اختلاط تهیه شده و آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی و آزمایش التراسونیک (برای تعیین مدول الاستیسیته ی بتن) روی نمونه ها انجام شد. مقایسه ی نتایج حاصل از آزمایشات بیانگر افزایش قابل توجه مشخصات مکانیکی بتن های دارای الیاف و نانوسیلیس، نسبت به نمونه های شاهد بود.