در این پروژه ابتدا نانولوله های کربنی چند دیواره با گروه های اسیدی عامل دار شده و سپس به روش سل- ژل و به کمک آمینو اسید لیزین که یک ماده ی دو عاملی و دوستدار طبیعت است نانوذرات اکسید روی به طور مستقیم بر روی نانو لوله های کربنی چند دیواره سنتز شدند. برای شناسایی نانولوله های عامل دار شده و همچنین نانوکامپوزیت سنتز شده از فن های sem، xrd، ir-ft، tga و pl استفاده شد و نتایج نشان داد که عمل سنتز به خوبی انجام شده است و نانوذرات اکسید روی به صورت شیمیایی بر روی نانولوله های کربنی قرار گرفته اند. همچنین نتایج حاصل از واکنش های فوتوکاتالیزی عملکرد خوبی را از نانوکامپوزیت سنتز شده در برابر رنگهایی مثل متیل قرمز، متیلن آبی و کنگو سرخ نشان داد. به طوری که بعد از یک ساعت تحت نور مرئی قرار گرفتن، در مقایسه با شاهد، به ترتیب 85، 100 و 98 درصد رنگ ها تجزیه شدند. در پروژه دوم برای ساخت حسگر زیستی گلوکز، ابتدا نانو ذرات اکسید مس و اکسید روی به روش حلال- دما و به کمک آمینو اسیدها سنتز شدند. برای شناسایی نانوذرات سنتز شده از فن های sem، xrd، ir-ft و tga استفاده شد. سپس نانولوله های کربنی چند دیواره با گروه های اسیدی به کمک اسید نیتریک و اسید سولفوریک عامل دار شده و پس از آن نانوذرات سنتز شده بر روی آنها قرار داده شدند و برای شناسایی گلوکز به کمک الکترود شیشه ای کربن به کار برده شدند. حساسیت این حسگر زیستی در برابر گلوکز 33/64 میکرو آمپر بر سانتیمتر مربع در میلی مولار برای روی اکسید سنتز شده با افزودنی سیستئین- اگزالیک اسید و 67/139 میکرو آمپر بر سانتیمتر مربع در میلی مولار برای اکسید مس سنتز شده با افزودنی لیزین- اوره بود. کلمات کلیدی: نانولوله های کربنی چند دیواره، نانوذرات اکسید روی، نانوذرات اکسید مس، نانوکامپوزیت، فوتوکاتالیزگر، حسگر زیستی، الکترود گلسی کربن.