هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه خوش بینی و بدبینی و مقایسه آن در مشاغل دادگستری و کارکنان دبیرستانهای شهر تهران در سال 93-92 بود. جامعه مورد پژوهش پرسنل دادگستری و دبیرستانهای شهر تهران بود. نمونه شامل 120 نفر (60نفر از پرسنل دبیرستان و 60 نفر از کارکنان دادسرا)از این کارکنان بود، که تمایل به همکاری داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سبک اسناد بود. داده ها به روش آزمون آنوای دوعاملی تجزیه وتحلیل شد. تجزیه و تحلیل نتایج نشان داد که بین خوش بینی کارکنان با توجه به نوع شغل و جنسیت تفاوت وجود ندارد. بعلاوه بین کارکنان از لحاظ فراگیری و شخصی سازی اسنادها با توجه به نوع شغل و جنسیت تفاوتی وجود نداشت ؛ همچنین از لحاظ تداوم اسنادها با توجه به جنسیت دو گروه یکسان بودند اما از لحاظ تداوم اسنادها با توجه به نوع شغل بین کارکنان تفاوت دیده شد. نتایج حاصل نشان می دهد خوش بینی و بدبینی در کارکنان دادگستری و دبیرستانها با هم متفاوت نیست . اما میانگین بدبینی کارکنان دادگستری بیشتر از میانگین بدبینی کارکنان دبیرستانها بود. بنابراین بین دو گروه در یک بعد از سبک اسناد به نام تداوم اسنادها تفاوت معادار دیده شد.