در این کار تحقیقاتی، ثابت های تفکیک برخی آمینواسیدها و دی پپتیدها و ثابت های پایداری کمپلکس‏های حاصل از برهم کنش یون‏های فلزات سنگین با برخی دی پپتیدها با استفاده از روش های تجربی و تئوری به دست آمده است. نخست، تشکیل کمپلکس یون توریوم(iv) با دی پپتیدهای گلایسیل گلایسین و گلایسیل والین مورد بررسی قرار گرفته است. ثابت پایداری کمپلکس‏های حاصل از برهم کنش یون‏th4+ با دو دی‏‏پپتید گلایسیل-l-والین و گلایسیل گلایسین در قدرت یونی 1/0 مول بر لیتر در دامنه ph 2 تا 12 مورد بررسی قرار گرفته اند. در بررسی‏ها از نمک سدیم پرکلرات برای تثبیت قدرت یونی با تلفیق دو روش اسپکتروفتومتری و پتانسیومتری به طور هم زمان در دمای k298 و نرم افزار equispec جهت محاسبات استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمایش ها به روش اسپکتروفتومتری و پتانسیومتری به طور هم زمان، نشان می دهد که لگاریتم ثابت‏های پروتونه شدن گروه های کربوکسیلیک و آمینو برای گلایسیل-l- والین به ترتیب برابر 15/3 و70/8 و برای گلایسیل گلایسین 07/3 و 16/8 می باشند. رسم نمودارهای غلظت گونه ها بر حسب ph نشان می دهد که فلز توریوم(iv) با دی پپتیدهای فوق کمپلکس های تک هسته ای از نوع [th(l)]3+ و کمپلکس های دو هسته ای از نوع [th(hl2)]3+ و [th(l)2]2+ ایجاد می کند (l- نشان دهنده ی لیگاند کاملاً تفکیک شده است). لگاریتم ثابت های پایداری برای کمپلکس های فوق با لیگاند گلایسیل-l-والین به ترتیب عبارتند از: 76/8، 85/23 و 72/14. مقادیر حاصل برای کمپلکس های فوق با دی پپتید گلایسیل گلایسین به عنوان لیگاند به ترتیب 46/5، 45/18 و 49/10 می باشد. همچنین در این کار تحقیقاتی، ثابت پایداری کمپلکس‏های حاصل از برهم کنش یون‏th4+ با دو دی‏‏پپتید گلاسیل-l-والین و گلایسیل گلایسین در قدرت یونیmol.l-1 01/0 سدیم پرکلرات و محلول 60:40 استونیتریل-آب مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی‏ها از نمک سدیم پرکلرات برای تثبیت قدرت یونی، و روش ولتامتری چرخه ای در دمای k298 استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمایش ها به روش ولتامتری چرخه ای، نشان می دهد که فلز توریوم(iv) با دی پپتیدهای فوق، کمپلکس های تک هسته ای از نوع [th(l)]3+ و کمپلکس های دو هسته ای از نوع [th(l)2]2+ ایجاد می کند. لگاریتم ثابت های پایداری برای کمپلکس های فوق با لیگاند گلایسیل-l-والین به ترتیب عبارتند از: 16/9 و 74/13. مقادیر حاصل برای کمپلکس های فوق با دی پپتید گلایسیل گلایسین به عنوان لیگاند به ترتیب 10/6 و 45/10 به دست آمده است. در مرحله ی بعدی، تشکیل کمپلکس یون سریوم(iv) با دی پپتید گلایسیل گلایسین مورد بررسی قرار گرفته است. تعادل پروتونه شدن گلایسیل گلایسین و تشکیل کمپلکس آن با یون سریوم(iv) در محلول آبی و در دامنه ی ph 2 تا12 با تلفیق روش های پتانسیومتری و اسپکتروفتومتری به طور هم زمان در دمای ثابت k298 در قدرت های یونی 02/0، 05/0، 10/0، 15/0، 3/0، 5/0، 7/0 و 0/1 مول بر لیتر سدیم پرکلرات مورد مطالعه قرار گرفته است. در این کار نیز از نرم افزار equispec برای انجام محاسبات استفاده شده است. رسم نمودارهای غلظت گونه ها بر حسب ph نشان می دهد که فلز سریوم(iv) با دی پپتید فوق، کمپلکس های تک هسته ای cel+3 و cehl+4 ایجاد می کند. همچنین وابستگی پروتونه شدن لیگاند و ثابت پایداری کمپلکس حاصل با قدرت یونی به وسیله ی معادله ی دانیل مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه این کار تحقیقاتی، ثابت های تفکیک اسیدی گلایسین، والین، فنیل آلانین، گلایسیل والین و گلایسیل فنیل آلانین در آب با استفاده از روش ab initio تعیین شده است. در این کار، مقادیر pka گلایسین، والین، فنیل آلانین، گلایسیل والین و گلایسیل فنیل آلانین در محلول آبی و در دمای k298 به روش ab initio به دست آمده است. برای توضیح ثابت های تفکیک اسیدی به دست آمده، کانفورمر های مولکولی و برهمکنش های حلال-حل شونده ی گونه های کاتیونی، خنثی و آنیونی پپتیدها و آمینواسیدهای فوق از روش نظریه تابعی دانسیته (dft) استفاده شده است. تعادل ها و واکنش های تفکیک در حلال های قطبی نشان می دهد که همه ی آن ها توانایی تشکیل پیوند هیدروژنی قوی را دارند. در تعادل ها و واکنش های ذکر شده، نیاز مبرم به یک پایه ی تئوری برای محاسبه ی ثابت های اسیدی گلایسین، والین، فنیل آلانین، گلایسیل والین و گلایسیل فنیل آلانین وجود دارد. پایه ی تئوری مورد استفاده در محاسبات b3lyp/6-31+g(d) بوده است. جهت آنالیز تشکیل پیوند هیدروژنی بین مولکولی ما بین گونه های موجود و مولکول های آب، روش توماسی مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش، هر یک از گونه های کاتیونی، آنیونی و خنثی گلایسین، والین، فنیل آلانین، گلایسیل والین و گلایسیل فنیل آلانین به طور جداگانه با یک، دو، سه و چهار مولکول آب در حالت محلول در نظر گرفته شده و بهینه شده اند. در این مطالعه، توافق قابل قبولی در مقایسه ی مقادیر pka تعیین شده به روش پتانسیومتری (تجربی) و محاسباتی وجود دارد. در ادامه این پروژه، ثابت های تفکیک اسیدی گلایسیل گلایسین در آب و در دماهای مختلف، با استفاده از روش ab initio، محاسبه شده است. در این کار، مقادیر pka گلایسیل گلایسین در محلول آبی و در دماهای 298، 303، 308، 313 و 318 درجه کلوین به روش ab initio و روش نظریه تابعی دانسیته (dft) به دست آمده است. پایه ی تئوری مورد استفاده در محاسبات b3lyp/6-31+g(d) بوده است. جهت آنالیز تشکیل پیوند هیدروژنی بین مولکولی ما بین گونه های موجود و مولکول های آب، روش توماسی مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین پارامترهای ترمودینامیکی ?h، ?s و g? برای واکنش های تفکیک گلایسیل گلایسین، به دست آمده است. توافق قابل قبولی بین مقادیر pka تعیین شده به روش پتانسیومتری (تجربی) و محاسباتی وجود دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در این کار تحقیقاتی امکان تشکیل کمپلکسهای mo(vi) با هر یک از لیگاندهای اسپارتیک اسید و سرین و ترئونین با روشهای پلاریمتری و اسپکتروفتری و در دمای 25 +- 0/1c و در چند قدرت یونی بررسی شده است مطالعات پلاریمتری و اسپکتروفتومتری نشان داده اند که از بین اسید آمینه های مزبور تنها اسپارتیک اسید با moo4 2- کمپلکس قویی می دهد و همینطور نشان داده است که بهترین ناحیه ph مطالعه کمپلکس مزبور در حدود ph5/8 می باشد. برای محاسبه و تعیین ثابت پایداری کمپلکس "اسپارتیک اسید - مولیبدات " اندازه گیری ثابتهای پروتونه شدن اسپارتیک اسید در شرایط ازمایش ضروری می باشد که به روش تیتراسیون پتانسیومتری عمل شده است . با توجه به نتایج اسکتروفتومتری، کمپلکس مولیبدات با اسپارتیک اسید به صورت 1:1 و به شکل ml مشخص شده است که m و l به ترتیب نماینده فلز و لیگاند کاملا تفکیک شده هستند. اندازه گیری های ثابت پایداری به روش تغییرات پیوسته (job) و در ph5/8 انجام شده و مقدار ثابت پایداری در قدرتهای یونی 0/1 و 0/2 و 0/4 و 0/6 و 0/8 مولار پرکلرات سدیم به ترتیب 18/66 و 18/5 و 17/76 و 18/05 و 18/34 محاسبه شده است و با استفاده از ثابت پایداری اندازه گیری شده در قدرتهای یونی پارامترهای d, c در رابطه دانیل (75) محاسبه شده است .

در سالهای اخیر اهمیت و نقش وانادیم در آنزیمهای مختلف در گیاهان و ارگانیزم های حیوانی تا حدودی روشن شده و کمپلکس های این یون فلزی با لیگاندهای بیولوژیک طبیعی نظیر آمینواسیدها، برای روشن تر شدن نقش آن به شدت مورد توجه قرار گرفته و از نظر تعیین ثابت پایداری آنها در phهای مختلف و تشخیص جایگاه های تشکیل کمپلکس و تعیین ساختمان آنها مطالعات زیادی انجام شده و انجام می شود. در این کار تحقیقاتی ثابت پایداری کمپلکس های دی اکسو وانادیوم (v) با آسپارژین و آسپارتیک اسید در محدوده وسیعی از ph (10/5 تا 1/5) در قدرت یونی ثابت 0/15 مول بر لیتر سدیم پرکلرات و دمای ثابت 25 درجه سانتیگراد تعیین شده است . برای مطالعه کمپلکس های مورد نظر از روش اسپکتروفتومتری در ناحیه uv و در یک سیکل بسته استفاده شده است . در این سیستم، محلول از ظرف واکنش که الکترودهای ph متر در آن قرار دارند بوسیله یک پمپ به سل اسپکتروفتومتر و بالعکس جریان می یابد. به این ترتیب جذب و ph محلول به طور همزمان قابل اندازه گیری است . نمایش تغییرات جذب قرائت شده بر حسب ph دو جهش در مقدار جذب از خود نشان می دهد که نشانگر تشکیل دو گونه کمپلکس برای هر یک از دو لیگاند می باشد. در این راستا ثابت پروتونه شدن لیگاندها به روش تیتراسیون پتانسیومتری در شرایط مشابه از نظر قدرت یونی و دما نیز انجام گردیده است . با توجه به ثابت های پروتونه شدن، گونه های غالب هر لیگاند برای تشکیل کمپلکس مشخص شده اند. برای محاسبه ثابت پایداری از معادله کلی af(ph) با فرض پایداری بالای گونه های کمپلکس تشکیل شده استفادئه گردیده است ، که a نماینده مقدار جذب می باشد. به این منظور با نوشتن روابط ریاضی لازم و حل آنها ارتباط نهایی کمیت ها را با یکدیگر روشن نموده ایم. محاسبات نشان داده است که دی اکسو وانادیوم (v) با هر یک از لیگاندهای آسپارژین و آسپارتیک اسید دو گونه کمپلکس با نسبت مولی لیگاند به فلز 1:1 و 2:1 تشکیل می دهد و ثابت پایداری هر یک با توجه به برنامه کامپیوتری مناسب تعیین و در نهایت با یکدیگر مقایسه می شوند. ثابت های محاسبه شده در هر دو مورد عبارتند از 2/9x109 و 3/69x1014 برای کمپلکس های آسپارژین و 3/20x1011 و 1/25x109 برای کمپلکس های آسپارتیک اسید.