این پژوهش با هدف بررسی رابطه ساده و چندگانه ارتباط والدین با مدرسه باناهنجاری های رفتاری تحصیلی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر بندرعباس در سال تحصیلی 1392-1391 انجام گردید. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی همبستگی می باشد. جامعه¬ی آماری این پژوهش شامل کل دانش¬آموزان دختر دبیرستان های شهر بندرعباس در سال تحصیلی 1392-1391 می¬باشد که تعداد 340 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای به عنوان نمونه¬ی تحقیق از این جامعه انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده با استفاده از پرسشنامه همکاری و ارتباط والدین با مدرسه و پرسشنامه ناهنجاری های رفتاری تحصیلی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه تحلیل داده ها نشان داد که تعداد تماس های والدین با مدرسه با میزان ناهنجاری های رفتاری تحصیلی دانش آموزان رابطه دارد.مشارکت والدین در امور مدرسه با میزان ناهنجاری های رفتاری تحصیلی دانش آموزان رابطه ندارد.قوانین خانواده درخصوص امورات مدرسه ی دانش آموزبامیزان ناهنجاریهای رفتاری تحصیلی دانش آموزان رابطه دارد.ارتباط داوطلبانه والدین بامدرسه بامیزان ناهنجاریهای رفتاری تحصیلی دانش آموزان رابطه دارد.ارتباط والدین با مدرسه با میزان سرزنش معلم از دانش آموزان رابطه ندارد. مولفه های همکاری والدین دانش آموزبامیزان ناهنجاریهای رفتاری تحصیلی دانش آموزان رابطه دارد. همچنین نتایج نشان دادند که متغیر تعداد تماس های والدین با مدرسه می تواند روی هم رفته تقریباً 1.4 % از واریانس ناهنجاری های رفتاری تحصیلی دانش آموزان را تبیین نمایند.متغیر قوانین خانواده می تواند روی هم رفته تقریباً 7.6 % از واریانس ناهنجاری های رفتاری تحصیلی را تبیین نماید. متغیر ارتباط داوطلبانه، می تواند روی هم رفته تقریباً 1.2 % از واریانس ناهنجاری های رفتاری تحصیلی را تبیین نماید. مولفه های همکاری والدین، روی هم رفته تقریباً 7.8 % از واریانس ناهنجاری های رفتاری تحصیلی را می توانند تبیین نمایند.