این پژوهش درصدد بررسی تحولات اجتماعی و فرهنگی ایران از شهریور 1320 تا کودتای 28 مرداد 1332ش، می¬باشد. یافته¬های پژوهش حاکی از آن است که در این سالها که سالهای گذر از بحرانهای بسیار در زمینه¬های مختلف برای کشور محسوب می شد، بخش¬های مختلف جامعه از جمله شهرها و روستا، سینما، مطبوعات و غیره به تبع شرایط این دوره دچار تحولات مثبت و منفی شدند. اشغال ایران توسط متفقین، ضعف قدرت مرکزی، و جابجایی کابینه¬ها و دیگر عوامل، خود از عناصری مهمی بودند که باعث تحولات در حوزه¬های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی در سراسر کشور شدند. چنانکه بعد از اشغال، وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران رو به وخامت گذارد. از نظر سیاسی ایران دو پاره شد و از نظر اجتماعی نیز تورم سرسام آوری بر کشور مسلط شد. در این دوره تحولاتی در امور اجتماعی و فرهنگی کشور رخ داد که از آن جمله می¬توان به رکود فعالیت¬های کشاورزی، مهاجرت تعداد زیادی از روستاییان به شهر، رشد شهرنشینی، کاهش قدرت دربار، قدرت گیری روحانیون و احیای مناسک مذهبی، قدرت گیری اصناف، بازاریان و گارگران و شکل¬گیری جنبش¬های متعددی کارگری، شکل¬گیری جنبش¬های روشنفکری و احزاب سیاسی و به تبع آن رشد مطبوعات، گسترش آزادی بیان، قدرت گیری عشایر و ایلات و ... اشاره نمود. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می¬باشد.