رشد روزافزون جمعیت و تعداد خودروها در کلان¬شهرها سبب ایجاد مشکلاتی نظیر راهبندان-های طولانی، اتلاف وقت شهروندان، آلودگی¬های زیست¬محیطی، افزایش مصرف سوخت و به تبع آنها خستگی، فشار روانی و آسیب¬های جسمی شده است. از جمله اقداماتی که برای مدیریت تقاضای سفر انجام می¬شود، ترویج سواری¬اشتراکی است. سواری¬اشتراکی، استفاده مشترک از خودرویی است که در آن افراد، مسیر حرکت و برنامه زمانی مشابهی دارند. این پدیده با بکارگیری موثر ظرفیت خودروها موجب کاهش مسافت پیموده ¬شده، کاهش هزینه احداث پارکینگ، صرفه-جویی در مصرف سوخت، افزایش بهره¬وری سیستم¬ حمل¬و¬نقل و به تبع آن بهبود وضعیت ترافیک می¬شود. همان¬طور که می¬دانیم، برای مدیریت موثر تقاضای سفر نیاز به داده¬ها و اطلاعات بهنگام با پوشش سراسری است. محیط¬های اطلاعات مکانی مردم¬گستر، بستری برای به¬اشتراک¬گذاری و دستیابی به این اطلاعات داوطلبانه دراختیار قرار می¬دهند. با استفاده از چنین محیط¬هایی از یک سو، داده¬ها به شیوه¬ای ارزان¬تر و سریعتر در دسترس خواهد بود و از سوی دیگر در کاربردهای خاص، ارائه اطلاعات بومی از سوی ساکنان محلی، شرح حال دقیق¬تری را برای مدیریت در اختیار قرار می¬دهد. در این پایان¬نامه با هدف تلفیق سواری¬اشتراکی و محیط اطلاعات مکانی مردم¬گستر، ضمن بررسی برهمکنش میان این دو، الگویی جهت برنامه¬ریزی سفر به شیوه سواری¬اشتراکی برای کاربران این سیستم پیشنهاد شده است. چارچوب پیشنهادی برای چهل¬و¬پنج مسافر و پانزده راننده در منطقه 11 تهران پیاده¬سازی شده است.