استفاده از الیاف سلولزی نانوفیبریله (nfc) به عنوان فاز تقویت کننده نانوکامپوزیت های پلیمری از مهم ترین کاربردهای این دسته از نانوالیاف زیستی است. هم چنین تحقیقات نشان داده است که نانوذرات دی اکسید روی (zno2) با ساختار و خواص استثنایی و اختصاصی خود پتانسیل های جدیدی را در خلق مواد پیشرفته ایجاد می نمایند. هدف این پژوهش، تولید نانوکامپوزیتی شفاف از nfc اصلاح شده با نانوذرات دی اکسید روی و رزین اپوکسی است که بتواند به صورت کارآمد پرتو های فرابنفش (uv) را فیلتر نماید. برای نیل به این هدف، نانوذرات zno2 با استفاده از استات روی در حضور نانوالیاف سلولزی پیش اکسید شده، به صورت درجا سنتز شدند. برای ساخت نانوبیوکامپوزیت های شفاف هدف، نانوالیاف های سلولزی اصلاح شده و بکر با نسبت های ترکیبی متفاوت (0، 30، 50، 70 و 100 درصد) با روش فیلتراسیون ساده به صورت فیلم های مرطوب آماده شدند و سپس ماتریس پلیمری رزین اپوکسی با روش تعویض حلال گام به گام اضافه شد. ویژگی های ساختاری نانوالیاف سلولزی بکر و اصلاح شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پویشی گسیل میدان (fesem)، آنالیز پراش پرتو x، طیف سنجی مادون قرمز (ftir)، روش آنالیز عنصری و آزمون گرما وزن سنجی (tga) بررسی شد. رفتار نوری فیلم های نانوبیوکامپوزیت ساخته شده شامل شفافیت و جذب uv با استفاده از تکنیک uv-vis ارزیابی شد. نتایج نشان داد که سنتز درجای نانوذرات دی اکسید روی در حضور نانوالیاف سلولزی فیبریله شده کاملاً موفق بود. هم چنین، میزان شفافیت نانوکامپوزیت های ساخته شده با استفاده از نانوالیاف سلولزی اصلاح شده به جای نانوالیاف سلولزی بکر در بستره ی رزین اپوکسی چندان کاهش نیافت و در مقابل میزان جذب پرتو uv به-صورت قابل ملاحظه ای بهبود یافت.