کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی در مدیریت روسازی در مسیر جاده شاهرود – دامغان و دامغان- شاهرود" در سال 1392 با هدف اجرای کاربرد این سیستم در یک سیستم مدیریت روسازی در یکی از راههای کشور به منظور بررسی نقاط قوت و ضعف آن و نیز شناسایی مشکلات اجرایی آن آغاز گردید. سیستم مدیریت راه به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی ابزار توانمندی است که باید قادر باشد وضعیت کیفی راه را مشخص کرده (ارزیابی روسازی) ، تمام اطلاعات مربوط به مشخصات فنی راه و خرابیهای آن را ذخیره نماید (بانک اطلاعاتی) ، شدت و وسعت خرابیها را در آینده برآورد کرده (مدلسازی) ، در قسمتهای مختلف شبکه آنها را با هم مقایسه نماید (آنالیز وضعیت روسازی) ، بر اساس آن نحوه تخصیص بودجه به قسمتهای مختلف شبکه را پیشنهاد دهد (برنامه ریزی در سطح شبکه) و سرانجام روش تعمیر و مرمت راه را در هر قسمت بطور جداگانه ارائه نماید (برنامه ریزی در سطح پروژه). یک سیستم اطلاعات جغرافیایی بستر مناسبی برای تمام جزئیات وشاخه هایی که می تواند توسط یک pms بررسی شود مهیا می کند نتیجه حاصل از gispmsابزار قوی برای ارتقاء تمام اجزا و قسمت های pms می باشد. مجموعه حاضر به اولین بخش از این پروژه اختصاص دارد که مطالعات مسیر و ارزیابی روسازی را شامل میشود. در این مرحله پس از شناسایی مسیر ، خصوصیات اقتصادی و اجتماعی منطقه ، مشخصات اقلیمی و جغرافیایی ، ترافیک و زمین شناسی مورد بررسی قرار گرفته و سپس روش ارزیابی روسازی و بررسی نتایج حاصل از آن بیان شده.است