رشد سریع بنگاههای اقتصادی، تغییرات سریع، ابهام محیطی و پاره ای مسائل دیگر باعث شده است که بحث خلاقیت در سازمانها از اهمیت بالایی برخوردار باشد. خلاقیت را می-توان به عنوان عامل پویایی و تحرک سازمان و عنصری که در بهبود عملکرد مالی سازمان موثر است، پنداشت. خلاقیت در سازمان دارای نقش¬ها و تأثیراتی از قبیل: افزایش کیفیت راه حل مسایل، تحریک و ارتقاء نوآوری، افزایش انگیزش و تعهد در سازمان و افزایش عملکرد موثر تیم¬ها، می¬ باشد. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر خودکارآمدی خلاق، کنترل شغلی، حمایت سازمانی درک شده و سن بر خلاقیت فردی در گروه صنعتی الکترو استیل شهرستان مشهد است. در این پژوهش نقش تعدیل¬گری کنترل شغلی و حمایت سازمانی در رابطه بین سن و خلاقیت فردی نیز مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق ماهیتی پیمایشی- کاربردی دارد. جهت جمع آوری داده ها، پرسشنامه این تحقیق میان کارکنان این شرکت توزیع شد. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ بزرگ تر از70% برای سازه های مختلف پرسشنامه، پایایی آن را مورد تایید قرار داد. از روش های آماری مدل های معادلات ساختاری و رگرسیون سلسله مراتبی برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که خودکارآمدی خلاق، کنترل شغلی وحمایت سازمانی درک شده بر خلاقیت فردی اثر مثبت و معنادار دارد اما سن بر خلاقیت فردی اثری منفی دارد. همچنین نتایج نشان داد که تحت کنترل شغلی بالا و حمایت سازمانی اثر سن بر خلاقیت کاهش می¬یابد.