در باورهای عامیانه مخلوقات عجیب نقش عمده ای را ایفا می کننند و هر یک ریشه به جایی می برند. برخی از آنها ریشه های اساطیری دارند و به ایران کهن و زمان پیشدادیان و کیانیان بر می گردند و برخی دیگر از طریق مذاهب مختلف چون یهود و اسلام به افسانه های ایرانی پیوسته اند و گروهی هم ساخته و پرداخته طلسم گران و رمالان اند. هدف از این پژوهش آشنایی با موجودات افسانه ای ایرانی مورد اشاره در کتاب عجائب المخلوقات قزوینی قرن هفتم ه.ق و منشا پیدایش آنان در باور مردم ایران است که از نسلی به نسل دیگر نقل شده اند و همچنین تاکید بر نقش این موجودات به عنوان نیروهای خیر و شر می باشد که در این راستا روش انجام پژوهش به صورت تاریخی – توصیفی همراه با مطالعه ی کتابخانه ای می باشد. در نتیجه می توان با اطلاعات کاملی که در این زمینه به دست می آوریم، نسل امروز را با پیش زمینه های فرهنگی این باورهای دوگانه در ایران باستان و شکل گیری این موجودات در عقاید عامیانه ی مردم آشنا کنیم و همچنین با پرداختن به معرفی و نقش بعضی از این جانوران به عنوان نیروهای خیر و شر، منشا و دلیل شکل گیری این موجودات هر چه بهتر آشکار گردد.