چکیده توسعه سیاسی همواره به عنوان یکی از مهم¬ترین مفاهیمی بوده است که در فرهنگ سیاسی به آن توجه می¬شود و می¬توان گفت که یکی از اولویت¬های هر نظام سیاسی، توسعه سیاسی آن بوده است. بر همین مبنا دستیابی به این هدف پیش شرط¬ها و ضرورت¬های خاصی را می¬طلبد که در این زمینه به عنوان شمشیری دولبه عمل می کند به این معنا که از یک سو نخبگان سیاسی با استفاده از عقلانیت سیاسی به عنوان ابزاری نیرومند، توسعه سیاسی را ایجاد می¬کنند و از سوی دیگر همین نخبگان نیز می¬توانند به عنوان مانعی برای توسعه سیاسی عمل کنند. پژوهش حاضر در تلاش است تا در وهله اول رابطه متغیرهای عقلانیت، نخبگان سیاسی و توسعه سیاسی را مورد مطالعه قرار دهد و سپس موانع شکل گیری عقلانیت در ایجاد توسعه سیاسی بپردازد که برای دستیابی به این هدف تأکید خود را بر روی رابطه نخبگان سیاسی و عقلانیت قرار داده است و توسعه سیاسی به عنوان نتیجه این رابطه در نظر گرفته می شود. واژگان کلیدی: عقلانیت، نخبگان سیاسی، توسعه سیاسی، پاتریمونیالیسم، فرهنگ سیاسی.