در سال های اخیر ظهور و گسترش شبکه های بی سیم در دنیای ارتباطات و تبادل داده موجب جذب مطالعات گوناگون به منظور بهبود کیفیت آن ها در ابعاد مختلف شده است. با توجه به محدودیت برد دستگاه های فراهم کننده ارتباطات بی سیم، برای ایجاد این شبکه ها در یک محدوده جغرافیایی مشخص، معمولاً نیاز به استقرار تعداد زیادی نقطه دسترسی به منظور فراهم آوردن پوشش کامل و افزایش کیفیت سرویس دهی به کاربران است. در یک شبکه متراکم، هر نقطه از محیط ممکن است توسط چندین نقطه دسترسی متفاوت پوشیده شده باشد، بنابراین در این نقاط، کاربر چندین انتخاب برای اتصال به شبکه دارد. علاوه بر این قطع ارتباط کاربر از یک نقطه دسترسی و اتصال آن به نقطه دسترسی دیگر، که به آن "عملیات تحویل" می گویند، موجب بروز اختلال در ارتباط کاربر با شبکه و نیز افزایش مصرف انرژی می شود. چگونگی انتخاب از میان نقاط دسترسی متفاوتی که کاربر در یک نقطه از شبکه می تواند به آن ها متصل شود تأثیر مستقیمی بر تعداد تحویل های رخ داده در حین ارتباط کاربر با شبکه دارد. هدف ما در این پایان نامه کمینه سازی برخط تحویل ها در یک شبکه بی سیم با ظرفیت سرویس دهی محدود نقاط دسترسی است. ما این مسئله را از دیدگاه تحلیل رقابتی بررسی می کنیم و با در نظر گرفتن دو حالت روی حرکت کاربران به بررسی آن می پردازیم: 1- هر کاربر بتواند درون شبکه مسیر حرکت دلخواه خود را داشته باشد 2- کاربران به صورت گروهی و باهم حرکت کنند. در حالت اول ثابت می کنیم که هیچ الگوریتم رقابتی نمی تواند در حالت برخط این مسئله را با ضریب رقابتی محدودشده حل کند. در حالت دوم با توجه به اطلاعات ورودی مسئله، هنگامی که مسیر حرکت کاربران از قبل مشخص است با ارائه یک الگوریتم حریصانه، بهینگی آن را ثابت می کنیم و اگر مسیر حرکت کاربران مشخص نباشد دو الگوریتم غیرمتمرکز و متمرکز را ارائه می کنیم که اجرای آن ها بدون داشتن هیچ دانشی از چگونگی حرکت کاربران انجام می شود. برای الگوریتم غیرمتمرکز ثابت می کنیم که ضریب رقابتی آن o(nاست و برای الگوریتم متمرکز نیز ثابت می کنیم که چنین استراتژی در مقابل هر رقیب فراموش کار دارای ضریب رقابتی o(?) است، که n تعداد کاربران حاضر در شبکه و ? حداکثر تعداد نقاط دسترسی است که کاربران در هر نقطه از مسیر حرکت خود می توانند به آن ها متصل شوند.