با توجه به واگذاری جایگاههای cng از سال 1386 به بخش خصوصی و توجه بیشتر به منافع اقتصادی مانند استفاده از زمین های ارزان قیمت به جای رعایت معیارهای مکانیابی بهینه، و همچنین با در نظر گرفتن این موضوع که جایگاههای سوخت رسانی cng یکی از مهمترین خدمات شهری می باشند، لذا ارزیابی مکانیابی صحیح و بهینه این کاربری با در نظر گرفتن افزایش روزافزون تعداد خودروهای گازسوز و هدایت سیاست های دولت به افزایش استفاده از گاز طبیعی فشرده به جای بنزین، بسیار مورد اهمیت بوده و امری ضروری به نظر می رسد. کلان شهر تبریز به عنوان بزرگترین قطب صنعتی شمال غرب کشور است که با مشکلات زیست محیطی شدیدی ناشی از استقرار و تمرکز واحدهای صنعتی مواجه بوده و دومین شهر آلوده کشور محسوب می شود. لذا به نظر میرسد، مکانیابی مناسب جایگاههای توریع سوخت cng در این شهر از لحاظ ترافیکی و کاهش آلودگی و .... از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق با استفاده از نقشه های کاربری اراضی، نقشه خطوط دسترسی، توپوگرافی و زمین شناسی، لایه های مورد نیاز تحقیق به صورت جداگانه در محیط gis ایجاد گردید سپس حریم های لازم (بافرینگ) با توجه به پارامترهای موثر نظیر میزان دسترسی از طریق شبکه راههای ارتباطی، حریم مراکز آموزشی، درمانی، آتش نشانی، پارامترهای ترافیکی و.... که بر اساس نظرات کارشناسان شرکت گاز خودرو، اداره کل حفاظت محیط زیست و سازمان بهینه سازی مصرف سوخت تهیه شده است، ایجاد گردید و با استفاده از منطق همپوشانی و مقایسه وضع موجود با وضعیت مطلوب به ارزیابی مکانهای جایگاهای cng پرداخته شد و در نهایت با تجمیع میزان معیار ها و ایجاد ماتریس ارزیابی، این نتیجه حاصل شد که جایگاههای شماره 11 و 10 (جایگاه اتوبوسرانی و ستارخان) با بیشترین امتیاز یعنی 50 امتیاز در بین جایگاههای منطقه 4 از لحاظ معیار های مکان یابی در وضعیت مطلوب تری قرار داشته و جایگاه شماره 3 (پاسداران – رضوان شهر) با امتیاز 25 در وضعیت نا مطلوب تری نسبت به بقیه جایگاهها قرار گرفته است، لذا لازم است در راستای بهبود این مکان ها بخصوص در بعد ایجاد فضای توقف برای خودرو ها بعنوان مثال با کم کردن فضای سبز خطی میان جاده ای یا ایجاد لاین مجزا برای برخی جایگاهها، تلاش شود.