امروزه بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی با از بین بردن احساس درد و واکنش بیمار در اصل یکی از ارکان اصلی یک جراحی ایده آل می باشد. بطوریکه بدون بیهوشی مناسب هرگز شاهد پیشرفت روش های نوین جراحی نخواهیم بود. امروزه از داروهای مختلفی جهت پیش بیهوشی و به عنوان کاهش عوارض جانبی داروی اصلی ، کاهش دوزدارو، پوشش برخی عوارض و نقاط ضعف داروی اصلی استفاده می شود. هدف این طرحمقایسه بیهوشی مخلوط عصاره علف چای– کتامین با دیازپام – کتامین در موش صحرائی نر می باشد. 24 سر موش صحرایی نر (250 الی 300 گرم) به طور تصادفی به سه گروه عصاره علف چای به تنهایی (hp)mg/kg,i.p.)500) ،علف چای– کتامین (hpk) (mg/kg, i.p.80-mg/kg500) و دیازپام - کتامین (kd) (2.5 mg/kg – 80mg/kg, i.p.) تقسیم بندی شدند. (n=8) تعداد تنفس و ضربان قلب، القاء و طول مدت بیهوشی جراحی و زمان راه رفتن ، درجه حرارت بدن، رفلکس های ویتدراوال (پدال، لب و دم) اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که گروه hpkسریعتر از گروه kd سبب القا بیهوشی جراحی شده و در طی 55 دقیقه در آن گروه walking time دیده نشد ولی با این حال تفاوت معنی داری با هم نداشتند (p>0.05).گروه hp سبب بیهوشی جراحی نگردید. تعداد ضربان قلب در گروه hpk در مقایسه با دو گروه دیگر افزایش یافت. (p<0.05). تعداد تنفس و درجه حرارت در دو گروه ph و phk در مقایسه با گروه kdکاهش یافت (p<0.05). در مهار پینچ های دم و لب تفاوت معنی داری بین گروه phkو kd مشاهده نشد؛ ولی گروه phk بهتر از گروه kd سبب مهار درد گردید(p<0.05.)در نهایت، بیهوشی مخلوط hpk برای جراحی های بلند مدت مناسب بوده و عصاره هیدرو الکلی علف چای از شروع اثر سریع، مدت زمان بیهوشی جراحی بلند مدت و زمان برگشت دیرتری برخوردار می باشد. البته جهت تعیین مکانیسم عمل دقیق آن نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.