در این پژوهش، پژوهشگر می کوشد تا همگام با زنان دو روستای برسه و عزیز آباد مازندران شود و از رموز سحر انگیز جنگل های مازندران گذشته و قدم به حریم خانه های زنانی بگذارد که در طول هزاره ها، دوشا دوش مردانشان کار کرده اند و خود مفهومی بودند از زایش و سببی بی بدیل شدند برای زایش زمینی که بر آن گام می نهند. زمینی که آیینه دار زنان است و بی دریغ می بخشد و مادری می شود برای فرزندانی که بر آن چشم امید دارند تا منبع و معبری شود برای امرار معاش. مشاغل زنان در این خطه گرچه به کشت استوار است، اما گذر از سنت، در دور افتاده ترین قسمت های سرزمینم خود را به سهولت نشان می دهد و تلنگری می زند بر محققی که قصد به ثبت و ضبط رساندن آثارِ کهنسار این دیار کرده است.آهنگ آهسته اما مداوم تغییر، در این سرزمین نیز به گوش می رسد و چهره ای نوین از زنان جلوه می دهد که در تقابل سنت و مدرنیته قرار گرفته اند و گاهی زنی می شوند که تاریخشان به آنان گوش زد می کند و گاه زنی می شوند که آینده آنان را فریاد می زند.روش این تحقیق، روش مشاهده ی مشارکتی ست. محقق در این تحقیق، ماه ها با زنان این دو روستا زیسته است و در اکثر شرایط با آنها مشارکت کرده است. مشارکت با زنانی که بر روی زمین چادر به کمر خود می بندند و چکمه به پا می کنند و فارغ از ساعات کار، لباس های به سبک و سیاق غرب می پوشند و پس از راندن چرخ زندگی ، به راندن اتومبیل های گه گاه لوکس می پردازند و خود جامعه ای می شوند سراسر شور انگیز، برای محققی که دل به این کار بسته است. در این تحقیق به بررسی فرهنگ مشاغل زنان این دو روستا پرداخته و از خلال آن، زنانی را واکاوی می کنیم که زندگی جمعی و خصوصیشان متاثر از این مشاغل اند. هر چند که تفاوت جغرافیایی نیز سبب ساز این تغییرات است. واژگان کلیدی: روستای عزیز آباد - روستای برسه – زنان – مشاغل زنان – فرهنگ مشاغل – محیط