تعلیم و تربیت می تواند موجبات رشد همه جانبه ی افراد جامعه را فراهم کند. به طور کلی پرورش استعدادهای فردی و تحکیم پایه های زندگی جمعی، گسترش آرمان های دموکراتیک و ایجاد تفاهم میان افراد انسانی در سایه تعلیم و تربیت صورت می گیرد. هدف، نقطه آغاز فعالیت های تربیتی است. نظام تعلیم وتربیت معطوف به اهداف خود است و به مثابه یک سیستم همه اجزای آن به صورتی هماهنگ در صدد تحقق اهداف هستند. یکی از کارکردها و از اهداف صریح آموزش و پرورش، تحقق اهداف اجتماعی در دانش آموزان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان تحقق اهداف اجتماعی و رابطه ی آن با هوش هیجانی در بین دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر بندرعباس انجام گرفته است. روش پژوهش این تحقیق توصیفی- پیمایشی و توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر بندرعباس است که در سال تحصیلی 92-93 مشغول تحصیل بودند. که تعداد380 نفر به روش تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه اول که مربوط به تعیین میزان تحقق اهداف اجتماعی آموزش و پرورش است، از نوع محقق ساخته است و پرسشنامه دوم، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری- گریوز (2004)، است که برای اندازه گیری هوش هیجانی دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی میانگین، انحراف استاندارد و ضریب همبستگی پیرسون و آمار استنباطی آزمون tتک نمونه وآزمونفریدمن و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که اهداف اجتماعی آموزش و پرورش در مقطع دوم متوسطه در شهر بندرعباس در سطح مطلوب تحقق یافته است. اگر چه همه ی اهداف در حد مطلوبی تحقق یافته است اما میزان تحقق آنها یکسان نیست و رتبه های متفاوتی دارند. بدین ترتیب، آن اهدافی بیشتر تحقق یافته که خود دانش آموزان و خانواده با یکدیگر همکاری داشته اند. همچنین یافته ها نشان داده است که بین میزان تحقق اهداف اجتماعی و هوش هیجانی در سطح 05/0 رابطه معنی داری وجود دارد. و تحلیل یافته ها نشان داد که اهداف شماره 11، یک و هشت (درارتباط با نظرات و عقاید دیگران با سعه صدر برخورد می کند. برای تقویت ارتباطات عاطفی و اجتماعی اعضای خانواده، همسایگان ودوستان تلاش می کند. به رعایت حقوق دیگران پایبند است)، به ترتیب 17/0 درصد از واریانس هوش هیجانی را تبین می کنند.