در چند دهه اخیر به موازات رشد فزاینده جمعیت در جهان، شاهد توسعه صنعت ساختمان می باشیم. امروزه بسیاری از سازه های کشور بصورت بتنی می باشند، لذا با توجه به لرزه خیز بودن ایران، رعایت نکات اجرایی و آئین نامه ای صحیح، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. تجربیات تلخ زلزله های گذشته در نقاط مختلف ایران سبب آن گشته تا دولت توجه ویژه ای را نسبت به صنعت ساختمان داشته باشد. بسیاری از ساختمان ها به دلیل عدم رعایت آئین نامه ها و نظارت مستمر مهندسین، از ایمنی کافی برخوردار نبوده به طوری که در زلزله های گذشته شاهد خسارت های قابل توجهی در مناطق زلزله زده بوده ایم. رفتار سازه های بتنی به نحوه ی اجرا و نیز مصالح به کار رفته در آن ها دارد. از اینرو در این مطالعه، به عملکرد سازه ای ساختمان های بتنی پرداخته شده و مسائل تاثیر گذار در میزان شکل پذیری از قبیل مشکلات و ضعف های اجرایی و عدم رعایت قوانین و آئین نامه ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این پژوهش ابتدا سه ساختمان بتنی 4، 7و 10 طبقه طراحی گردیدند و سپس با توجه دستورالعمل بهسازی لرزه ای، مشخصات مقاومتی و سایر پارامترهای مورد نیاز بر اساس این دستورالعمل محاسبه می گردد و به نرم افزار perform-3d معرفی گردید. سیستم سازه ای مورد نظر در یک جهت دارای قاب خمشی و در جهت دیگر دارای دیوار برشی می باشد. از مهم ترین نتایج حاصل می توان به این مورد اشاره نمود که در مقایسه حالتی که وصله آرماتورها در فاصله 60 سانتیمتری بالای پای ستون قرار دارد با حالتی که وصله آرماتورها از روی فونداسیون شروع می شود، تغییر مکان نهایی و سخت شدگی و اضافه مقاومت در اعضاء مشخص، بیشتر می باشد.