استفاده از داروهای ضدویروس در دهه ی اخیر جهت درمان بیماریهای ویروسی افزایش یافته است. از آن جایی که بسیاری از این ترکیبات بدون اینکه متابولیزه شوند, وارد آب آشامیدنی می شوند، لذا مقاومت ویروسها در برابر این داروها افزایش یافته است. برخی از این ترکیبات زیست تخریب ناپذیر بوده و مطالعات بسیاری بر روی جذب این ترکیبات، قبل از ورود به شبکه آب شهری شده است. مجموعه ای از روش های فیزیکی و شیمیایی برای حذف ترکیبات آلی و ضدویروسها بکاربرده شده اند. یکی از قدیمی ترین جاذب ها که از لایه های بهم پیوسته کربن تشکیل شده است, کربن گرانوله ی فعال می باشد. در این تحقیق طراحی و ساخت نانوشیت های گرافن به منظور تولید جاذب مناسب برای جذب و هم چنین واجذب آنتی ویروسهای lamivudine – adefovir dipivoxil – ribavirin – valacyclovir که تا کنون بررسی نشده است،مورد تحققیق قرار گرفت و از نظر کینتیک جذب و واجذب ،مدت زمان تماس ،ph ، حجم و دما بررسی شد. برای بررسی و شناسایی نانو ذرات از روش ها و دستگاه های ft- ir-xrd-sem-edxaاستفاده شد .جهت دستیابی به گرافن اکسید روش استادن مایر استفاده شد. مقایسه ی بین ph های متفاوت نشان داد که بهترین ph برای جذب لامیوودین و والاسیکلوویر به ترتیب 3 و 7 می باشد.ریباویرین جذب بسیار نا چیزی توسط گرافن اکسید داشت ،به طوری که ادامه مطالعات معنی دار نبود.آدفوویر دی پی وکسیل در آب نامحلول بود، لذا ادامه مطالعات بر روی لامیوودین و والاسیکلوویر انجام گرفت.حداکثر میزان جذب در این ph ها برای لامیوودین 73 درصد و برای والاسیکلوویر 90 درصد می باشد. کینتیک زمان جذب با بررسی معادله درجه اول و دوم مورد مطالعه قرار گرفت،که نشان داد معادله درجه دوم توصیف بهتری برای جذب می باشد. مطالعات معتبر سازی بر روی جذب و واجذب داروهای لامیوودین و والاسیکلوویرتوسط نانوشیت¬های سنتز شده، نشان دهنده حد شناسایی 89886/0و 0779/0 و حد تعیین مقدار 7238/2 و 2363/0 قبل و بعد از تغلیظ برای داروی لامیوودین می¬باشد. این اطلاعات در خصوص والاسیکلوویر معادل 4272/0 ، 0778/0 ،2945/1 ، 2359/0می¬باشد. حجم نمونه مورد بررسی برای لامیوودین 100 میلی لیتر بوده و برای والاسیکلوویر 50میلی لیتربوده است .میزان فاکتور تغلیظ برای لامیوودین 20%وبرای والاسیکلوویر 10% در نظر گرفته شد. میزان انحراف از استانداردمحاسبه شده برای غلظت های 1تا15 میکروگرم/میلی لیتر برای داروی لامیوودین محاسبه گردید و بین57/2تا 07/3 می¬باشد. این مقادیر برای داروی والاسیکلوویر در غلظت های 5/0تا 20 میکروگرم/میلی لیتر بررسی شدو بین 05/2 تا 30/3 می باشد. میزان بازیافت روش برای لامیوودین و والاسیکلوویر به ترتیب مقادیر 87/93 و 68/81% می باشد.