به منظور بررسی تاثیر سطوح کودهای ارگانیک (3 و 6 تن در هکتار) و شیمیایی (150 و 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بر رشد و ویژگی¬های بذر تولیدی علف¬هرز تاتوره پژوهشی به صورت سه آزمایش مزرعه ای، گلخانه ای و آزمون بذر در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال 1391 طراحی و اجرا گردید. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین رشد گیاه، تولید بذر و پراکنش بذر به ترتیب از تیمارهای 300 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و 6 تن در هکتار ورمی کمپوست به دست آمد. صفات تعداد بذر در کپسول، تعداد گل در بوته و وزن هزار دانه به ترتیب بیشترین تأثیر را در پراکنش بذر علف¬هرز تاتوره داشته‏اند. تغذیه گیاه مادری با 6 تن در هکتار ورمی کمپوست موجب ایجاد بیشترین خواب بذر، کمترین جوانه زنی و قدرت رویش بذر گردید. در حالی که بیشترین جوانه زنی و قدرت رویش بذر در تیمار تغذیه گیاه مادری تاتوره با 300 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. بذرهای وسطی و پایینی دارای کمترین درصد جوانه زنی و قدرت گیاهچه ای نسبت به بذرهای بالایی بودند. نتایج پژوهش گلخانه ای نشان دهنده تاثیر منفی تنش خشکی تاثیر بر سبزشدن و رشد اولیه گیاه تاتوره بود. افزایش فاصله آبیاری از 4 به 7 روز تاثیر معنی داری نداشت اما افزایش این فاصله به 14 روز موجب کاهش معنی داری در ظهور گیاهچه و رشد اولیه گیاه تاتوره داشت. به طور کلی؛ نتایج این پژوهش نشان داد که کود ورمی کمپوست در مقدار 6 تن در هکتار موجب رشد کمتر و تولید بذر کمتر گیاه تاتوره در مزرعه گردید. همچنین این تیمار موجب افزایش خواب بذرهای حاصل داشته که می تواند باعث کاهش تعداد گیاهان جوانه زده گردد. کلید واژه: تاتوره – خواب بذر- تاثیرات گیاه مادری – جوانه زنی – کود