مقدمه و هدف: طی دو دهه گذشته تأثیر مکمل¬های گوناگون اسیدآمینه جهت بهبود عملکرد ورزشی به اثبات رسیده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف مکمل ال¬آرژینین بر پاسخ هورمون رشد، لاکتات و گلوکز سرم به فعالیت هوازی در دانش¬آموزان پسر ورزشکار هنرستان تربیت بدنی استان کرمانشاه بود. روش تحقیق: بدین منظور تعداد 10 دانش¬آموز ورزشکار با (سن: 76/0 ± 60/18)، (وزن: 21/7 ± 5/69)، (شاخص توده بدنی: 46/2 ± 3/22) و (قد: 67/4 ± 1/169) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. مطالعه به صورت تصادفی، دو سوکور و متقاطع در یک موقعیت کنترل، و دو موقعیت مصرف مکمل(gr/kgw1/0) و دارونما (نشاسته) انجام شد. آزمودنی¬ها در سه مرحله آزمون دوی هوازی شامل (دویدن دور پیست با شدتی به میزان درک فشار نمره 15 مقیاس بورگ که معادل با 70-80 درصد hrmax بود) شرکت کردند. مرحله اول قبل از دریافت مکمل و دارونما (موقعیت کنترل) و مرحله دوم و سوم بعد از دریافت دوره¬های سه روزه مکمل و دارونما انجام شد. خون¬گیری از آزمودنی¬ها در مرحله اول قبل و بعد از آزمون هوازی به عمل آمد و در مرحله دوم و سوم بعد از دریافت دوره¬های سه روزه مکمل و دارونما و بلافاصله پس از آزمون دوی هوازی صورت گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده¬ها از آزمون t وابسته، آزمون تعقیبی توکی و آنالیز واریانس یک سویه (anova) در سطح معناداری (p<0/05) بهره گرفته شد. یافته¬ها: نتایج نشان داد که در مقادیر میانگین هورمون رشد پس از تمرین هوازی و مصرف مکمل و دارونما همراه با تمرین افزایش معنادار مشاهده گردید (p به ترتیب 005/0، 001/0و 015/0). مقدار میانگین لاکتات خون پس از تمرین هوازی بطور معناداری افزایش یافت (025/0p= ) ولی در مقادیر میانگین لاکتات خون پس از مصرف مکمل آرژینین و دارونما همراه با تمرین تغییر معناداری مشاهده نشد (p به ترتیب 098/0 و 058/0). در مقدار میانگین گلوکز خون پس از تمرین هوازی و بعد از مصرف مکمل آرژینین ودارونما همراه با تمرین تغییر معناداری مشاهده نگردید (p به ترتیب 12/0، 064/0و11/0). نتیجه¬گیری: مصرف مکمل ال¬آرژینین (gr/kgw1/0) بر پاسخ هورمون رشد به تمرین هوازی تأثیر معناداری داشته ولی بر پاسخ لاکتات وگلوکز سرم به تمرین هوازی تأثیر معناداری نداشت. واژگان کلیدی: مکمل ال¬آرژینین، فعالیت هوازی، هورمون رشد، لاکتات، دارونما