هر سازمانی با نیروی انسانی ایجاد و بدون آن هیچ سازمانی قادر به ادامه حیات نخواهد بود و رضایت شغلی یکی از چالش برانگیزترین مفاهیم سازمانی و پایه بسیاری از سیاست ها و خط مشی های مدیریت برای افزایش بهره وری سازمان است. بنابراین بررسی رضایت شغلی در سازمان مدیران را قادر می سازد ادراکات و انتظارات کارکنان را شناسایی و اولویت بندی کرده و گروههای کاری را با یکدیگر مقایسه کنند و از این طریق وضع موجود را بهبود بخشند. هدف از این تحقیق بررسی و رتبه بندی عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان دانشگاه خوارزمی می باشد. نوع این مطالعه توصیفی مقطعی و از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه خوارزمی بود که برای این منظور از بین کلیه کارکنان دانشگاه در سال1392-93 تعداد256 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب گردیده و در مجموع تعداد 219 پرسشنامه جمع آوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه، رضایت شغلی jdi بود. پایایی پرسشنامه از روش ضریب آلفای کرونباخ (937/0) بدست آمد. در مرحله اول تجزیه و تحلیل داده ها از طریق روشهای آماری مناسب در دو سطح توصیفی و استنباطی (آزمون پیرسون) و با استفاده از نرم افزار کامپیوتری spss مورد سنجش قرار گرفت. سپس در مرحله دوم با استفاده از داده های مرحله اول به رتبه بندی عوامل موثر بر رضایت شغلی و ویژگی دموگرافیکی با استفاده از روش topsisپرداخته شد. نتایج تحقیق بیانگر این مطلب است که از عوامل اصلی موثر بر رضایت شغلی کارکنان دانشگاه خوارزمی به ترتیب عوامل نظارت و سرپرستی و ماهیت کار، بیشترین تاثیر و عوامل حقوق و دستمزد و ارتقاءشغلی، کمترین تاثیر را داشته اند. کارکنان دانشگاه خوارزمی بیشترین رضایت را به ترتیب از عوامل ارزشمند و مفید بودن شغل، مطلوب بودن شغل، در دسترس بودن سرپرست، باهوش بودن سرپرست، استقلال کاری، محترمانه بودن شغل داشته اند. همچنین کمترین رضایت کارکنان دانشگاه خوارزمی به ترتیب از عواملی مانند پرداخت منصفانه، ارتقاء شغلی مستمر، ارتقاء شغلی منظم، قانونمندی ارتقاء شغلی، پرداخت کم و امنیت شغلی می باشد.