هدف از این پژوهش گرد¬آوری و توصیف گویش فاردق است. این گویش یکی از گویش¬های زبان فارسی خراسان است که به دلیل دارا¬بودن تعداد زیادی از واژه¬ها و اصطلاحات فارسی قدیم، بسیار مهم و مفید است و گردآوری و ثبت آن ضرورتی انکار¬ناپذیر است. در این پژوهش ابتدا واج¬ها، فرآیند¬های واجی و ساخت هجا بررسی شده است، سپس به بررسی ساخت¬واژی و توصیف ساخت نحوی جملات در این گویش پرداخته شده، آن¬گاه برخی از واژه¬های تاریخ بیهقی و شاهنام? فردوسی، براساس واژه¬ها و اصطلاحات گویش فاردق واکاوی شده است و در نهایت فهرستی از واژه¬های موجود در گویش، با توجه به تفاوت آن¬ها با فارسی معیار، کاربرد و معنای آن¬ها در این گویش، آورده شده است. روش کار در این پژوهش، بیشتر به صورت مصاحبه با گویشوران مسن و بی سواد و ضبط و ثبت گفته¬های آن ها است. نگارنده خود نیز گویشور این گویش است. نتایج این پژوهش نشان می¬دهد که این گویش تفاوت¬های واژگانی، آوایی و گاه دستوری با فارسی گفتاری معیار دارد.