پژوهش حاضر به روش سندی – کتابخانه‏ای با رویکرد تطبیقی است که به بررسی میزان انطباق مجموعه عناصر و قواعد موجود در پیشینه‏های کتابشناختی پایگاه نسخ خطی آستان قدس با استاندارد توصیف و دسترسی به منبع (آر.دی.ای.) پرداخته است که برای استخراج عناصر فهرست‏نویسی نسخ خطی آستان قدس رضوی و استاندارد آر.دی.ای. از روش سندی – کتابخانه‏ای؛ و جهت بررسی میزان انطباق عناصر پیشینه‏های کتاب‫شناختی پایگاه نسخ خطی آستان قدس با عناصر نسخ خطی استاندارد آر.دی.ای. از روش پیمایشی - توصیفی با رویکرد تطبیقی استفاده شده است. هدف اصلی پژوهش این است که ضمن مطالعه تطبیقی قواعد و عناصر پیشینه‫های کتابشناختی پایگاه نسخ خطی آستان قدس رضوی با قواعد و عناصر نسخ خطی استاندارد آر.دی.ای.، وضعیت توصیف نسخ خطی در پایگاه نسخ خطی آستان قدس و استاندارد آر.دی.ای. را نشان دهد. جامعه پژوهش، عناصر کتاب‫شناسی و نسخه‫شناسی پایگاه نسخ خطی آستان قدس (روزآمدشده در سال 1393) و عناصر توصیف فصل 1 تا 7 قواعد آر.دی.ای. (2014) است. یافته‫های پژوهش نشان می دهد از کل عناصر شناسایی شده در آر.دی.ای. (فصل 1 تا 7) 33 عنصر مرتبط با نسخ خطی می‫باشد. به این ترتیب 77.88درصد عناصر موجود در آر.دی.ای. با عناصر به‫کاررفته در فهرست‫نویسی آستان قدس رضوی مطابقت دارد و تنها 12.12درصد عدم تطابق مشاهده شد و این نشان‫دهنده نزدیکی مجموعه عناصر و قواعد مرتبط در فهرست‫نویسی نسخ خطی آستان قدس به آر.دی.ای. است. همچنین از 46 عنصر موجود در فهرست‫نویسی نسخ خطی آستان قدس رضوی، 63درصد دارای تطابق و 37 درصد عدم تطابق است که در این عدم تطابق 97.30 درصد مربوط به بخش نسخه‫شناسی است و این بدین معنی است که آر.دی.ای. در تبیین ویژگی‫های خاص نسخ خطی ضعیف‫تر از قواعد آستان قدس رضوی عمل کرده است.‬‬‬‬‬ کلید واژه‫ها: قواعد فهرست‫نویسی، استاندارد توصیف و دسترسی به منبع (آر.دی.ای.)، نسخ خطی، پایگاه نسخ خطی آستان قدس رضوی