نام پژوهشگر: نسرین شاه محمدی
نسرین شاه محمدی موسی عابدینی
سیل یکی از مخرب¬ترین بلایای طبیعی در تمام دنیا است. در دهه گذشته میزان وقوع سیلاب¬های مخرب به دلیل افزایش دما، گسترش شهرسازی و تغییر خصوصیات حوضه آبریز همراه با ایجاد تغییر کاربری اراضی و استفاده نادرست از زمین افزایش یافته است. هدف از این تحقیق پهنه¬بندی سیلاب شهری با استفاده از مدل¬های wms و hec-ras می¬باشد در تحقیق حاضر با استفاده از مدل wms؛ مدل¬سازی حداکثر سیلاب و تعیین هیدروگراف سیلاب برای دوره¬ی بازگشت 5، 10 و 25 صورت گرفته است، حداکثرسیلاب برای حوضه a با دوره¬های بازگشت ذکر شده به ترتیب برابر با84/0، 33/1 و 08/2 متر مکعب بر ثانیه می¬باشد. برای حوضه b به ترتیب برابر با 80/0، 27/1و 2 متر مکعب بر ثانیه می¬باشد. همچنین حداکثرسیلاب برای حوضه c با دوره¬های بازگشت ذکر شده به ترتیب برابر با 97/0، 55/1 و 24/2 متر مکعب بر ثانیه می¬باشد. نتایج حاصل از هیدروگراف سیلاب نشان می¬دهد، با افزایش دوره¬ی بازگشت میزان نفوذ در حوضه کاهش پیدا کرده و دبی سیلاب زودتر اتفاق افتاده است. همچنین با افزایش دوره¬ی بازگشت، زمان اوج هیدروگراف کاهش یافته است همچنین با افزایش دوره¬ی بازگشت زمان پایه هیدروگراف و زمان فروکش سیل نیز افزایش می¬یابد. برای پهنه¬بندی سیلاب اطلاعات به دست آمده از مدل wms به مدل hec-ras وارد شده است. با توجه به پروفیل طولی و نمای3 بعدی از پهنه¬بندی سیل می¬توان نتیجه گرفت، که با افزایش دوره¬ی بازگشت، ارتفاع سطح آب در پروفیل طولی افزایش یافته است. همچنین به وضوح در نمای3 بعدی مشاهده می¬شود که سیل مناطق بیشتری را فراگرفته است