روند رو به رشد جمعیت در کنار افزایش نیازهای اقتصادی و غذایی انسان بدون در نظر گرفتن توان اکولولوژیک عرصه ها، دردهه های گذشته منجر به ایجاد پدیده تخریب اراضی گردیده است. به این دلیل ازجمله اقدامات ضروری جهت اصلاح و بهبود اراضی تخریب شده و بهره گیری از پتانسیل بالقوه رویشگاه ها و اراضی، خصوصاَ در مناطق بیابانی‎ که تحت تأثیر تنش‎های عوامل محیطی، ادافیک و کلیماتیک می باشند، دقت در زمینه اقدامات اجرایی از جمله انتخاب واریته های مناسب، تعیین محل مناسب کاشت بوته ها، توجه به تأثیرات آللوپاتی گیاهی و... می باشد. به منظور بررسی پرایمینگ بر جوانه زنی بذر پنجه مرغی در شرایط تنش آللوپاتی آتریپلکس لنتی فورمیس مطالعه ای به صورت فاکتوریل برپایه طرح کاملاَ تصادفی با 4 تکراردر سه آزمایش جداگانه در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زابل در سال 92 انجام گرفت. فاکتور اول درکلیه آزمایش ها پرایمینگ شامل سالسیلیک اسید در سه سطح (100، 200، 300 میلی گرم برلیتر)، جیبرلیک اسید در سه سطح (125، 250، 500 پی پی ام) و نیترات پتاسیم در سه سطح (1/0 0/0، 2/0 0/0 ، 3/0 0/0) و آب مقطر به عنوان شاهد بود. فاکتور دوم درآزمایش آللوپاتی 5 سطح (0، 5، 25، 50، 75 درصد) بودند. نتایج آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار mctat-c و آزمون دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند بر اساس نتایج تجزیه واریانس عصاره آللوپاتی و پیش تیمار برکلیه صفات جوانه زنی در سطح 01/0 آماری معنی دار بودند، پیش تیمار نیترات پتاسیم تنها بر درصد جوانه زنی تأثیر معنی دار در سطح 5 0/0 و بر طول ساقچه تأثیر معنی داری نداشت. همچنین نتایج نشان داد تفاوت معنی داری در سطح01/0درصد بین غلظت های مختلف عصاره آللوپاتی و سطوح پیش تیمار سالیسیلیک اسید بر صفات جوانه زنی وجود دارد. در بررسی غلظت های مختلف عصاره آللوپاتی و سطوح مختلف پیش تیمار جیبرلیک اسید بر صفات جوانه زنی تجزیه واریانس نشان داد تفاوت معنی داری در سطح 01/0 وجود دارد و جیبرلیک اسید تنها بر وزن ساقچه و شاخص بنیه بذر تأثیر معنی داری نداشت. در بین کلیه پیش تیمارها مورد استفاده سالسیلیک اسید بیشترین تأثیر را بر خصوصیات جوانه زنی این گیاه در شرایط تنش مورد مطالعه داشت. کلمات کلیدی: آتریپلکس، آللوپاتی پیش تیمار، پنجه مرغی