سازمانهای دولتی معمولا به منظور اجرای وظایف قانونی در جهت نیل به اهداف دولت، اجرای برنامه های مصوب و ارائه خدمات به مردم تشکیل می شوند و به فعالیت می پردازند. با توجه به گسترش دامنه فعالیت های دولت، افزایش هزینه های عمومی و شرایط سیاسی اقتصادی جهان، اثر بخشی سازمان های دولتی بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است و لذا تلاش در جهت بهبود اثربخشی آن ها ضروری به نظر می رسد. با تغییر و تحولاتی که در محیط کار روی داده است، مدل های سنتی رهبری دیگر پاسخگوی نیاز و الزامات عصر و دوره حاضر نیستند و نیاز به مدل های جدید رهبری بیش از هر دوره و عصری به چشم می خورد. تاکنون مدل ها و تئوری های متفاوتی از رهبری ارائه شده است که در این میان تئوری رهبری خدمتگزار از جمله تئوری هایی به شمار می رود که با شرایط فعلی تناسب و سازگاری زیادی داشته و می تواند برای مدیران و رهبران سازمان کمک بزرگی باشد و راه حل های مناسبی برای مشکلاتی که سازمان ها با آن روبرو هستند ارائه دهد و سریعتر و بهتر به اهداف سازمان دست پیدا کنند. حال با توجه به اهمیت فزاینده رهبری خدمتگزار و بهبود اثربخشی سازمانی و کلیدی بودن این دو عامل در سازمان ها، در این پژوهش سعی شده رابطه رهبری خدمتگزار و اثربخشی سازمانی از طریق روش همبستگی پیرسون مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد. همچنین جهت تعیین نرمال بودن توزیع داده های جمع آوری شده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف کمک گرفته شد. به منظور بررسی فرضیات تحقیق، پرسشنامه 34 سوالی طراحی گردید و نظرات کارکنان از دو عامل را مورد ارزیابی قرار داد و نتایج به دست آمده نشان دهنده رابطه قوی بین رهبری خدمتگزار و اثربخشی سازمانی بود. همچنین با استفاده از تکنیک رتبه بندی گزینه ها نظرات 20 خبره در مورد درجه اهمیت مولفه های رهبری خدمتگزار از نقطه نظر اثرگذاری بر اثربخشی جمع آوری شد که نشان داد مولفه نوع دوستی رهبری خدمتگزار دارای بیشترین اهمیت می باشد.