یکی از حقوق مالی که در زمر? حقوق عینی قرار می گیرد حق ارتفاق است. بنابراین هر شخصی که مالک ملک بوده یا دارای حق انتفاع از آن باشد، می تواند از این حق بهره مند شود. قانون مدنی ایران شانزده ماده را در فصل سوم مبحث اول به حق ارتفاق اختصاص داده است. این مواد در مقایسه با حقوق کشور مصر از جامعیت لازم برخوردار نمی باشد و دارای نواقصی است که از جمل? نواقص می توان به ماد? 93 قانون مدنی در تعریف حق ارتفاق اشاره کرد. موضوع پژوهش حاضر، بررسی حق ارتقاق در حقوق ایران با مطالعه ی تطبیقی حقوق مصر است. مطالع? تطبیقی حقوق ایران و حقوق مصر نشان می دهد اولاً بین حقوق ایران و مصر وجه اشتراک زیادی است. برای مثال، در عناصر، مصادیق، خصایص و ادل? مشروعیت حق ارتفاق بین حقوق ایران و حقوق مصر تفاوت چندانی نیست و ثانیاً نقاط تفاوت هایی نیز بین این دو حقوق وجود دارد، برای مثال در قانون مدنی ایران به تبعیت از فقه امامیه بحثی از مرور زمان به عنوان اسباب ایجاد و زوال حق ارتفاق به میان نیامده است درحالی که مرور زمان در قانون مدنی مصر یکی از اسباب ایجاد و زوال حق ارتفاق مورد توجه قرار گرفته است.