بررسی های استقرار گاه های پیش و آغاز تاریخی در شرق دشت ری که در برگیرنده شهرستان های ورامین، پیشوا،جواد آباد و پاکدشت می باشد، در طی هفت سال گذشته توانسته الگوی پراکنش استقراری شرق دشت ری را به تصویر بکشد. از این رهگذر تنها در بررسی شهر پیشوا بالغ بر 120 محوطه از ادوار مختلف فرهنگی شناسایی شده و در بررسی شهرستان جواد آباد این آمار به حدود 50 محوطه رسیده است که محوطه زواره ور یکی از این محوطه ها می باشد. این محوطه نشان از استقرار بشر از اوایل هزاره پنجم تا دوره آغاز تاریخی یعنی هزاره سوم ق.م دارد. از اینرو بررسی روشمند این محوطه و ترسیم استقرار و بخش های سکونتی آن در دوره های مختلف می تواند ما را به چگونگی ارائه الگوی زندگی بشری در شرق دشت ری رهنمون سازد، که در نهایت می توان آنرا برای بازسازی جوامع اولیه تا شهرنشینی و ارتباط آن با محوطه های کلیدی مرکز فلات ایران مورد سنجش و بررسی قرار داد. لذا با توجه به جمیع جهات مذکور و مطالعه حاصل از بررسی روشمند محوطه زواره ور این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این سوال است که الگوی استقراری زواره ور به صورت عمودی است یا افقی؟ هدف از بررسی روشمند محوطه زواره ور، مستند نمودن شواهد باستان شناسی دوره های فرهنگی مس-سنگی و عصر مفرق قدیم است. این دروه های فرهنگی که در بر گیرنده یکی از قدیمی ترین دوره های فرهنگی، برابر با سیلک ii تا iv است، می تواند به عنوان یک محوطه کلیدی در مرکز فلات ایران، شرق دشت ری مسیر های استقرار به جنوب از طریق چرمشهر به کهک قم، قلی درویش و سیلک را ترسیم نماید.