در پروژه حاضر از co3o4)1-x(fe3o4)x) سنتز شده به روش سل – ژل طیف xrd گرفته شد و با بررسی انجام شده مطابق طیف حاصل از co3o4 , fe3o4 نشان دهنده ساختار مکعبی ماده حاصل می باشد.طیف مربوط به ترکیب co3o4)0.9(fe3o4)0.1) با طیف ترکیب co3o4 مطابقت بیشتری دارد به این معنا که این ترکیب از یک فاز مکعبی تشکیل شده است و به صورت اسپینل می باشد. طیف فوق از ترکیب co3o4)0.6(fe3o4)0.4)در 600 درجه سانتیگراد تهیه شده است. این ترکیب دارای یک فاز مکعبی است که بیشتر آن مربوط به co3o4 می باشد. در این ترکیب احتمال تشکیل کامپوزیت وجود ندارد. در تمام نمونه ها، باند جذبی مشاهده شده در حوالی cm-1 3420 مربوط به ارتعاش کششی _oh و پیک موجود cm-1 1627-1638 در تمامی نمونه ها مربوط به ارتعاشات خمشی _oh می باشد که منبع آن گروه هیدروکسیل موجود در آب است،که به دلیل جذب رطوبت می باشد. در ترکیب co3o4)0.9(fe3o4)0.1) ذرات دارای ابعادی کروی هستند و بعضی از آنها ابعادی کمتر از 100 نانومتر دارند. ذرات به صورت منظم کنار هم قرار گرفته اند.ذرات ترکیب، بعد از دوپه شدن ریزتر شده اند، مخصوصا در ترکیبی که منگنز دوپه شده است. نکته قابل توجه این است که در هر دو نمونه دوپه شده، (عنصر اصلی mg، و عنصر واسطه mn)، تصاویر مشابه هم می باشند.می توان گفت که ذرات در نمونه های سنتزی دوپه شده، دارای ساختار یکنواخت و با نظم کنار هم قرار گرفته اند. شاید علت ساختار همگن در این نمونه ها مربوط به نحوه ساخت این محصولات، یعنی به صورت مرحله به مرحله در اکسید میزبان است، که منجر به ایجاد نظم در آنها شده است. در پروژه حاضر نیز برای ترکیبات دوپه شده افزایشی در مغناطیس خود به خودی و بهبودی در رفتار فرومغناطیسی را شاهد هستیم. این افزایش خاصیت مغناطیسی در نمونه های دوپه شده ممکن است ناشی از اثر یون های دوپه شونده باشد. بررسی نتایج حاصل از اندازه گیریهای vsm نشان داد که تفـاوت در میـزان مغناطش شدگی نمونه هـا در یـک میـدان مغناطیسـی اعمـال شـده یکسان، را میتوان به تفاوت در اندازه نانوذرات ارتباط داد و آن را این چنین توجیه کرد که با کـوچکتر شـدن انـدازه، هـمسـو شـدن ممان های مغناطیسی راحتتر اتفاق می افتـد. بنـابراین مغنـاطش بـا اندازه ذرات مرتبط بـوده و در یـک میـدان مغناطیسـی معـین، ذره کوچکتر مغناطش بیشتری خواهد داشت