نام پژوهشگر: یاسر ویسی
یاسر ویسی عبدالحسین پرنو
چکیده هدف: در مسابقات رسمی فوتبال بازیکنان 25- 30 دقیقه پیش از مسابقه، برنامه گرم¬کردن را انجام داده و سپس 20 دقیقه قبل از شروع بازی باید به رختکن بروند. در این فاصله¬ی زمانی برخی از فواید گرم¬کردن ممکن است از دست برود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر فواصل استراحتی متفاوت (15، 20، 30 و 40 دقیقه) متعاقب گرم کردن بر برخی ویژگی¬های بیوانرژیک و مهارتی بازیکنان فوتبال اجرا شد. روش¬شناسی: 24 بازیکن فوتبال مرد (با میانگین سن 8/1±20 سال، وزن 4/8± 7/69 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 4/2±4/22 کیلوگرم بر مترمربع) برای شرکت در پژوهش داوطلب شدند. آزمودنی¬های مطالعه در چهار روز غیرمتوالی ابتدا 25 تا 30 دقیقه پروتکل گرم کردن منتخب را انجام داده و سپس در هر روز به چهار گروه تقسیم شدند: گروه اول پس از 15، گروه دوم پس از 20، گروه سوم پس از 30 و گروه چهارم پس از 40 دقیقه استراحت آزمون¬های بیوانرژیک و مهارتی را اجرا کردند. در سه روز دیگر گروه¬ها پس از سایر زمان¬های استراحتی آزمون¬ها را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده¬ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنف، تحلیل واریانس (anova) با اندازه¬گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با سطح معناداری 05/0p< استفاده شد. یافته¬ها: نتایج نشان داد، 15، 20، 30 و 40 دقیقه استراحت متعاقب برنامه گرم کردن موجب کاهش توان انفجاری، سرعت 36 متر دویدن، چابکی و مهارت دریبل بازیکنان فوتبال مرد شد (05/0p<). بحث و نتیجه¬گیری: این نتایج نشان داد، استراحت متعاقب گرم¬کردن با کاهش عملکرد بی¬هوازی و مهارتی بازیکنان فوتبال همراه بود. بنابراین، استفاده از راهبردهای گرم کردن مجدد پیش از شروع مسابقه جهت جلوگیری از کاهش عملکرد بازیکنان فوتبال ضروری به نظر می¬رسد. واژه¬های کلیدی: گرم کردن، توان انفجاری، چابکی، دریبل، عملکرد بی¬هوازی.