استفاده گسترده از سموم و مواد شیمیایی جهت کنترل بیماری های گیاهی در کشاورزی آلودگی های زیست محیطی زیادی را در پی دارد. یافتن روشی جایگزین برای مقابله با بیماری ها امری ضروری به نظر می رسد. امروزه پیشرفت های وسیع در زمینه علم بیولوژی مولکولی فهم بشر را از تعاملات بین گیاه- پاتوژن، ژن های دخیل در مقاومت و مسیر های علامت دهی که منجر به ایجاد مقاومت می شودرا بهبود بخشیده است. در این میان ژن های مقاومت در گیاهان منابع ژنتیکی باارزشی هستند که می توان از آن ها استفاده کرد. این تحقیق با هدف آنالیز مولکولی چند رقم جو کشور در تعامل با قارچ fusarium graminearum عامل بلایت فوزاریومی سنبله و هم چنین پوسیدگی ریشه و طوقه انجام شده است. غربالگری 7 رقم جو با استفاده از سوسپانسیون 105 × 5 اسپور در میلی لیتر قارچ f. graminearum روی گیاهچه های 4 روزه انجام شد. بیان چند ژن مرتبط با بیماریزاییpr1، pr3، pr5 و pox به کمک تکنیک qpcr انجام شد. هم چنین بیوماس قارچ عامل بیماری در ریشه ارقام انتخاب شده نیز تعیین شد. نتایج این بررسی نشان داد که ارقام بررسی شده دارای طیف متفاوتی از حساسیت به بیماری بودند.در این میان ژنوتیپrojo/ rihanee-05 به عنوان ژنوتیپ مقاوم و ژنوتیپanoidium/ arbayan-01/ 3/ lignee527/ nk1272// jlb70-63 به عنوان ژنوتیپ حساس انتخاب شدند. نتایج نشان داد میزان توسعه قارچ در ریشه ی رقم مقاوم کاهش معنی داری نسبت به ژنوتیپ حساس داشت. مطالعه بیان ژن های pr بررسی شده هم حاکی از بیان بالاتر سطوح ژن های pr فوق در رقم مقاوم در مقایسه با رقم حساس در برابر قارچ f. graminearum بود. این نتایج دلالت بر این دارد که در مقاومت به قارچ f. graminearum ژنهای مختلفی ایفای نقش می کنند.