ناحیه آبش احمد از نواحی شهرستان کلیبر به واسطه داشتن پتانسیل های طبیعی مانند آبهای گرم معدنی ، و طبیعت بکر برای اکوتوریسم و همچنین از روستاهای دارای اماکن مذهبی ، از موقعیت مناسبی برای گسترش گردشگری برخوردار است. اما علی رغم همه اینها نوع خدمات رفاهی در ناحیه آبش احمد آنچنانکه باید مطلوب نمی باشد به طوری که عدم وجود امکانات رفاهی در ارتباط با گردشگری به گونه ای است که گردشگر در آنجا با چالش های جدیدی مواجه است. عدم توجه دولت در سیاست های حمایتی و هدایتی از سوئی دیگر باعث شده که ناحیه آبش احمد از بیرون هم توسعه نیابد و این مسائل لزوم توجه به مقوله گردشگری در ناحیه و پرداختن به موضوع را ضروری می کند و راه حل های مطلوب می تواند کمک فراوانی به ناحیه آبش احمد در ارتباط با جذب گردشگر را داشته باشد و این تحقیق به منظور شناسایی حوزه نفوذ جذب گردشگر در بخش آبش احمد صورت می گیرد. برای دستیابی به اهداف تحقیق و تبیین دقیق متغیرهای درگیر در مسأله ، این پژوهش از روش میدانی و تکمیل پرسشنامه های هدفمند در 50 درصد روستاهای حوزه نفوذ آبش احمد و شهرستان کلیبر انجام شده است. نتایج حاصله از یافته های تحقیق بیانگر آن است که گردشگران مراجعه کننده به بخش آبش احمد بیشتر از کانون های داخلی بخش آبش احمد (38 درصد) و حدود (13 درصد) از شهرهای داخل شهرستان کلیبر ، بیشتر گردشگران با انگیزه آب درمانی (50 درصد) ، آمده بودند. که عوامل برون زاد (سازمان های دولتی ) تأثیر چندانی در جذب گردشگر در منطقه نداشته اند و تحولاتی که در جذب گردشگر تاکنون در منطقه ایجاد شده بیشتر از عوامل