هدف از انجام این تحقیق، مطالعه تغییرات سطح ایستابی آبخوان دشت ابرکوه و بررسی تأثیر افت سطح آب بر پارامترهای کیفی و هیدروشیمیایی این آبخوان می¬باشد. روش¬های گرافیکی برای تفسیر داده¬های هیدروژئوشیمیایی و تعیین تیپ آب و رخساره آن به کار برده شد. بر این اساس، تیپ آب، کلروره و رخساره آن کلسیک تشخیص داده شد. از آن¬جا که ارائه روش¬های گرافیکی و آمار کلاسیک، قادر به در نظر گرفتن توزیع مکانی پارامترهای کمی وکیفی آب¬های زیرزمینی دشت نبوده، لذا از زمین¬آمار به عنوان تکنیکی برای این هدف استفاده گردید. هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی کمیت و کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از روش¬های زمین¬آماری است. در این تحقیق برای تخمین تراز آب زیرزمینی دشت ابرکوه و تغییرات کیفیت آن از روش کریجینگ معمولی و کوکریجینگ استفاده شده است. بدین منظور علاوه بر تخمین¬های زمین¬آماری از روش شبیه¬سازی زمین¬آماری نیز کمک گرفته شد. به طور کلی هر سه روش به کار گرفته شده، نتایج یکدیگر را تأیید کرده¬اند. در این پژوهش از میانگین واریانس تخمین برای تعیین سطح اعتماد استفاده شد. روش¬های شبیه¬سازی و کوکریجینگ به ترتیب نسبت به روش کریجینگ معمولی دارای میانگین واریانس کمتر و بالتبع دقت بالاتری در برآوردها می¬باشند. علاوه بر آن، نتایج حاصل ازروش کوکریجینگ با کریجینگ معمولی برای برآورد کلر به کمک معیار آماری rmse مورد ارزیابی قرار گرفت که برتری روش کوکریجینگ (rmse=1.338) را نسبت به کریجینگ معمولی (rmse=2.046) نشان داد. اعتبارسنجی روش¬های شبیه¬سازی نیز با مقایسه هیستوگرام داده¬های خام و شبیه¬سازی شده صورت گرفت که نتایج شبیه¬سازی را تصدیق می¬کند. مشاهدات نشان داد حداکثر و حداقل ارتفاع سطح آب در سال1390، 1750 و 1409 متر می¬باشد و سطح آب زیرزمینی با تبعیت از توپوگرافی، روند غربی- شرقی دارد. کیفیت آب آبخوان نیز با همین روند از منطقه تغذیه به سمت تخلیه رو به کاهش است. ولی در بخش غرب و شمال شرق محدوده با افت کیفیت آب رو به رو هستیم. علت آن می¬تواند تمرکز مناطق مسکونی و ورود فاضلاب¬های شهری به منابع آب زیرزمینی باشد. افت کیفیت آب در بخش شمال شرق منطقه علاوه بر وجود مناطق مسکونی، می¬تواند ناشی از وجود رسوبات حاوی کانی¬های نمک¬دار سازندهای دوره نئوژن باشد.