امروزه مشاغل خانگی از بخش¬های حیاتی و ضروری فعالیت¬های اقتصادی کشورهای مختلف محسوب می‏شوند. کسب و کار خانگی از نظر ایجاد شغل و نوآوری در عرضه محصول یا خدمات، موجب تنوع و دگرگونی زیادی در اجتماع و اقتصاد هر کشور می¬شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات اجتماعی و اقتصادی طرح توسعه اشتغال خانگی بر بهره¬گیران شهرستان بهمئی انجام گرفت. برای جمع¬آوری داده¬ها دو روش میدانی و اسنادی مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از روش کوکران حجم نمونه مشخص شد که 110 نمونه برای مطالعه انتخاب شد و از طریق روش چندمرحله¬ای نمونه¬گیری و پرسشنامه در بین بهره¬گیران توزیع گردید. روایی پرسشنامه بوسیله متخصصان تأیید شد و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ هر بخش که بالای 7/0 بود تأیید شد. جامعه آماری شامل بهره¬گیران مشاغل خانگی می¬باشد. نتایج تحقیق نشان داد که اثرات اجتماعی طرح مشاغل خانگی ملموس¬تر از اثرات اقتصادی آن است، گروه پرورش مرغ بومی و پرورش قارچ خوراکی بیشترین تمایل را در بین پاسخگویان داشتند. همچنین تحلیل عاملی اثرات اجتماعی و اقتصادی نشان داد که اثرات اجتماعی براساس مقدار ویژه به پنج عامل تقسیم گردید که این عوامل کمی بیش از 60 درصد از واریانس کل متغیرها را تبیین کرده¬اند. در بین این پنج عامل، عامل اول با عنوان "بهبود کیفیت زندگی " مهم¬ترین اثرات از اثرهای اجتماعی شناخته شد. اثرات اقتصادی براساس مقدار ویژه به سه عامل تقسیم گردید که این عوامل 73 درصد از واریانس کل متغیرها را تبیین کرده¬اند. در بین این سه عامل، عامل اول با عنوان "بهبود معیشت زندگی" مهمترین اثر اقتصادی شناخته شد. لذا در راه توسعه این مشاغل برنامه¬ریزی دقیق جهت انتخاب گروه هدف که زنان جوان خانه¬دار می¬باشند و رفع مشکلات از جمله، بازاریابی، محل فروش محصولات، متخصص زن جهت آموزش زنان روستایی پیشنهاد می¬شود.