اغلب صاحبنظران، علت تغییر و تحولات دنیای کسب و کار را قابلیت دسترسی فزاینده به فناوری، رقابت شدید در توسعه ی فناوری، جهانی شدن بازارها و رقابت تجاری، تغییرات در میزان حقوق و دستمزد و مهارت های شغلی، مسئولیت زیست محیطی، محدودیت منابع و مهم تر از همه افزایش انتظارات مشتریان می دانند. لازمه واکنش موثر و مفید به این تغییرات و کسب مزیت رقابتی از فرصت های حاصل از آن ها، دستیابی به چابکی سازمانی است. در فضای کنونی، چابکی به معنای واکنش اثربخش به محیط متغیر و غیر قابل پیش بینی و استفاده از آن تغییرات به عنوان فرصت هایی برای پیشرفت سازمانی است. سیستم چابک در صنعت نفت به عنوان توانایی بقا و پیشرفت در محیط رقابتی، به سبب تغییرات مداوم و غیر قابل پیش بینی تعریف شده است. این تحقیق انجام شده است تا از روش تحلیل پوششی دادهها برای ارزیابی چابکی در ساخت 9 پالایشگاه گازی توسط شرکت نفت و گاز پارس در منطقه پارس جنوبی بهره گیرد تا علاوه بر تفکیک پالایشگاهها براساس چابکی بتواند شاخصهایی را که باعث عدم چابکی میشوند را شناسایی کرده تا در جهت بهبود آنها تلاش شود. برای بکارگیری تکنیک dea در ارزیابی چابکی، رویکردی سیستمی به مقوله چابکسازی سازمانی اتخاذ شده است. در تبیین این رویکرد، محرک ها بعنوان ورودی به این سیستم تلقی شده که در صورت وجود عوامل درون سازمانی مناسب، توانمندیها بعنوان خروجی حاصل خواهند شد. "عوامل مرتبط با مشتری" و "عوامل مرتبط با محیط کسب و کار" به عنوان محرک در نظر گرفته شده اند و چهار گروه "اهرمی کردن اثر افراد و اطلاعات و بها دادن به افراد"، "افزایش روابط همکارانه برای بهبود رقابتپذیری"، "اغنای مشتریان" و "غالب آمدن بر تغییر و عدم اطمینان" به عنوان توانمندسازها لحاظ شده است. برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. فرم مضربی مدل راسل اصلاح شده فازی خروجی محور با بازده به مقیاس متغیر و همراه با ورودی های غیر قابل کنترل نیز بعنوان مدل dea درنظر گرفته شده است. بعد از اجرای مدل مشاهده گردید که در مقایسه 9 پالایشگاه با یکدیگر، تعداد 5 پالایشگاه چابک و 4 پالایشگاه نیز ناچابک ارزیابی شدند. بعبارت دیگر 5 پالایشگاه در مقایسه با 4 پالایشگاه دیگر، بهترین پاسخ را به تغییرات و چالش های محیطی ارائه داده و مقدار مورد نیاز توانمندی را در مقابله با محرک های موجود فراهم آورده اند. همچنین با کمک مفهوم نقاط تصویر، مشخص گردید که پالایشگاه های ناچابک در تمامی توانمندسازهای خود دچار ضعف می باشند و می بایست آنها را ارتقاء دهند.